Το ύποπτο τοξικότητας Lepiota griseovirens Maire (=Lepiota poliochloodes Vellinga & Huijser) (L218, BoL55, FN541, FAN5/135, Ι1/789, BK4/226, Mο243, AG39, Κ5-60, FI-150, manitari.gr, Boletin de la Sociedad Mycologica de Madrid 2011 σ.165, landesmuseum.at, (ως Lepiota poliochloodes Vellinga & Huijser) καρποφορεί σε πλημμυρισμένες θέσεις και παράγει μικρά βασιδιώματα με διογκωμένα γκριζομαυριδερά ή λαδοκαφετιά λέπια στο κέντρο και πιο ανοιχτόχρωμα γκριζοκαφετιά ή χαλκόχρωμα στην περιφέρεια του καπέλου (1,2-3 εκ. διάμ.), λεπιδωτό πόδι με ζώνη δαχτυλιδιού και γριζοπρασινομαυριδερές ζώνες, μυρωδιά που θυμίζει Lepiota cristata, βασιδιοσπόρια ((6) 7-8 (11) x (3) 3,5-4 (4,5) μm, Maire (BSMM 2011 σ. 166): 8-14,5 x 3,5-5 μm) με πλευρική προεξοχή και χειλοκυστίδια ((16) 20-42 (50) x 4,5-7 (10,5) μm). Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Agaricales – Αγαρικοειδή (αδημοσίευτο αρχείο)