Helvella solitaria P. Karst.
Ευρετήριο / Ασκομύκητες

Helvella solitaria P. Karst.
Το μάλλον συνηθισμένο Helvella solitaria P. Karst. (κατά Fidel Landeros-Laura Guzmán-Dávalos=Paxina queletii (Bres.) Stangl) (A&C70, N1/75, JHH48, Nicolas Van Vooren, Fidel Landeros-Laura Guzmán-Dávalos 2013, mycoquebec.org, asturnatura.com) καρποφορεί από τον Μάρτιο έως τον Οκτώβριο σε ασβεστώδη, χουμώδη, αμμώδη εδάφη σε δάση πλατυφύλλων (δρυός, λεύκας, ιτιάς) και παράγει σχετικά μικρά έως μέτρια ασκώματα, με αρχικά πιεσμένη, αργότερα κανονική και τελικά λοβωτή κεφαλή ((0,7) 1-4 (5) εκ, διάμ.), κιτρινοκαφετί ή γκριζοκαφετί υμένιο, χνουδωτή, ομοιόχρωμη εξωτερική επιφάνεια με λευκωπή βάση, λευκωπό ή λευκογκριζωπό, με υαλώδες χνούδι πόδι ((0,5) 1-2,5 (10,7) εκ. ύψος) με 2-5 αμβλείες νευρώσεις κατά μήκος (που ανεβαίνουν ελάχιστα ή καθόλου στην κεφαλή), 8-σπορους, υαλώδεις, μη αμυλώδεις, κυλινδρικούς ασκούς με πλευρόρυγχη βάση, σχετικά μεγάλα, λεία, υαλώδη ασκοσπόρια (β: 17-21 (24) x (10,8) 12-13,5 (15) μm) με 1 μεγάλη, κεντρική, ελαιώδη σταγόνα, παραφύσεις με ελαφρώς διογκωμένη κορυφή (x 4-6 (8) μm) και καφετιές χρωστικές και σφαιρικά στοιχεία εξωτερικού (ψευδο)ιστού.
Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Pezizales (αδημοσίευτο αρχείο)