Το σπάνιο, ατλαντικό και μεσογειακό, μη εδώδιμο () ή εδώδιμο (FI) Russula seperina Dupain (C7/2782, Μ5/490, JM529a, Cο1447, Mο434, FI-1296) καρποφορεί καλοκαίρι και φθινόπωρο, μοναχικά ή κατά ομάδες, σε μεσογειακά δρυοδάση (FI: ιδιαίτερα αριάς) και παράγει μέτρια έως μεγάλα βασιδιώματα με αρχικά κυρτό, κοίλο αργότερα, κολλώδες και γυαλιστερό σε υγρό καιρό, ξερό σε περιόδους ξηρασίας, ποικιλόχρωμο, βιολετί (FI), ρόδινο ή κόκκινο (διάμ. (4) 5-9 (10) εκ.) με κοκκινοπορφυρό ή βιολετί κέντρο, ωχρή έως λαδοκαφετιά μεσαία ζώνη και κρασάτη περιφέρεια, με επιδερμίδα που ξεφλουδίζεται εύκολα, ομαλή, ακανόνιστη (FI) ή λοβωτή (FI), κυρτή για αρκετό διάστημα, παχιά, αδιαφανή περίμετρο, χωρίς γραμμώσεις ή με αμυδρές γραμμώσεις στην ωριμότητα, κρεμ αρχικά, ωχρωπά αργότερα, σκληρά και εύθραυστα, μέτριας πυκνότητας ελάσματα με αναστομώσεις και ομοιόχρωμες, οξύληκτες ακμές που γκριζομαυρίζουν στην ωριμότητα, υποκυλινδρικό ή ροπαλόμορφο, συμπαγές αρχικά, σκουληκοφαγωμένο και κούφιο τελικά, τραχύ, λευκοκρέμ αρχικά πόδι (4-6,5 x 1,5-2,5 εκ.) που αργότερα γκριζάρει και τελικά μαυρίζει, ιδιαίτερα στο κατώτερο τμήμα, παχιά, σκληρή και συνεκτική, λευκωπή αρχικά, κρεμ-γκριζωπή αργότερα σάρκα, που αν κοπεί, ροδίζει ή κοκκινίζει προσωρινά κατά περιοχές και αργότερα μαυρίζει, ωχρωπή κάτω από την επιδερμίδα, αδύναμη μυρωδιά, ήπια γεύση φουντουκιού, υποσφαιρικά ή αβγόμορφα βασιδιοσπόρια (8-10 x 6,5-7,5 (8,5) μm), με κωνικά φύματα ή ακίδες που σπανίως συνδέονται μεταξύ τους και κίτρινο σποριοαποτύπωμα.-Γιώργος Κωνσταντινίδης (αδημοσίευτο αρχείο). Το βρήκε ο Αθανάσιος Ντίνος στον Νομό Ιωαννίνων,ο οποίος το ταυτοποίησε μακροσκοπικά, την ταυτοποίηση επιβεβαιώνω και εγώ μικροσκοπικά.