- manitarofiloi.elladas@hotmail.gr
- +30 6972322296
Fomitiporia rοsmarini (Bernicchia) Ghob.-Nejh,& Y.C. Dai
Ευρετήριο / Βασιδιομύκητες
Fomitiporia rοsmarini (Bernicchia) Ghob.-Nejh,& Y.C. Dai
Οικολογία: Καρποφορεί όλο το χρόνο, μοναχικά ή σε ομάδες από ολιγάριθμα καρποσώματα, στη βάση διαφόρων θάμνων όπως Rosmarinus, Rhamnus, λαδανιά (Cistus), Crataegus, Ostrya, φιστικιά (Pistacia), ρείκι (Erica), Arbutus, Genista acanthoclada (πίλιουρο) στη μεσογειακή ζώνη. Μάλλον ασυνήθιστο είδος στα ελληνικά δάση.
Μορφολογία: Το καρπόσωμα, με διαστάσεις 12-15 Χ 3-5 εκ. είναι μονοετές ή εποχιακό, με μορφή στρογγυλεμένης οπλής αλόγου ή βολβού αρχικά, συχνά με λοξή την κάτω υμενοφόρα επιφάνεια. Η επάνω επιφάνεια έχει υφή σκληρής, ξυλώδους κρούστας που είναι γυμνή, ανώμαλη και καστανωπή-μαυριδερή στην ωριμότητα. Η περίμετρος στο στάδιο της ανάπτυξης είναι αμβλεία, στρογγυλεμένη, κιτρινοκαστανωπή. Η κάτω, πορώδης επιφάνεια είναι αρχικά μπέζ -κανελιά, , σκωριόχρωμη στην ωριμότητα. Οι σωλήνες, με μήκος 2-5 χιλ., είναι χρώματος κανελί ή σκωριόχρωμοι. Οι πόροι είναι στενοί (6-8 ανά χιλ.), κυκλικοί. Η σάρκα (τράμα) είναι σκληρή, ξυλώδης, ινώδης, παχιά (1-3 εκ.), με κιτρινοκαφετιές ζώνες αποχρώσεων. Έχει απαλή γεύση και αδύνατη μυρωδιά.
Σπόρια: 4,5-6,5 x 4,2-5,5 μm, υποσφαιρικά, λεία, υαλώδη, με παχιά τοιχώματα και ελαιώδη σταγόνα, κονγκόφιλα και δεξτρινώδη.
Κλειδί αναγνώρισης: Η καρποφορία του στη βάση διαφόρων θάμνων όπως Rosmarinus, Rhamnus, λαδανιά (Cistus), Crataegus, Ostrya, φιστικιά (Pistacia), ρείκι (Erica) και Arbutus, στη μεσογειακή ζώνη, τα γεισοειδή-στρωματοειδή καρποσώματα, , οι στενοί πόροι (6-8 ανά χιλ.), .οι subulées ή εξογκωμένες στη μέση τρίχες, οι αδραχτόμορφες cystidioles και τα σπόρια (4,5-6,5 Χ 4,2-5,5).
Παρατηρήσεις: Το Phellinus chrysοlοma (Fr.) Donk (C4/1598, Ν3/331) αναπτύσσεται στρωματοειδώς κυρίως σε κορμούς ελάτης, ερυθρελάτης και σπανιότερα λάρικα και πεύκου και έχει λεπτή σάρκα (1-3 εκ.) και φαρδύτερους πόρους (2-4 ανά χιλ.).
Εδωδιμότητα: Δεν τρώγεται.
Φωτογράφιση: Κερατέα σε κορμό Genista acanthoclada (πίλιουρο) 2-1-2014
Αρ. δείγματος:1090
Βιβλιογραφία: F.E.Polyporaceae (Annarosa Bernicchia)
Οικολογία: Καρποφορεί όλο το χρόνο, μοναχικά ή σε ομάδες από ολιγάριθμα καρποσώματα, στη βάση διαφόρων θάμνων όπως Rosmarinus, Rhamnus, λαδανιά (Cistus), Crataegus, Ostrya, φιστικιά (Pistacia), ρείκι (Erica), Arbutus, Genista acanthoclada (πίλιουρο) στη μεσογειακή ζώνη. Μάλλον ασυνήθιστο είδος στα ελληνικά δάση.
Μορφολογία: Το καρπόσωμα, με διαστάσεις 12-15 Χ 3-5 εκ. είναι μονοετές ή εποχιακό, με μορφή στρογγυλεμένης οπλής αλόγου ή βολβού αρχικά, συχνά με λοξή την κάτω υμενοφόρα επιφάνεια. Η επάνω επιφάνεια έχει υφή σκληρής, ξυλώδους κρούστας που είναι γυμνή, ανώμαλη και καστανωπή-μαυριδερή στην ωριμότητα. Η περίμετρος στο στάδιο της ανάπτυξης είναι αμβλεία, στρογγυλεμένη, κιτρινοκαστανωπή. Η κάτω, πορώδης επιφάνεια είναι αρχικά μπέζ -κανελιά, , σκωριόχρωμη στην ωριμότητα. Οι σωλήνες, με μήκος 2-5 χιλ., είναι χρώματος κανελί ή σκωριόχρωμοι. Οι πόροι είναι στενοί (6-8 ανά χιλ.), κυκλικοί. Η σάρκα (τράμα) είναι σκληρή, ξυλώδης, ινώδης, παχιά (1-3 εκ.), με κιτρινοκαφετιές ζώνες αποχρώσεων. Έχει απαλή γεύση και αδύνατη μυρωδιά.
Σπόρια: 4,5-6,5 x 4,2-5,5 μm, υποσφαιρικά, λεία, υαλώδη, με παχιά τοιχώματα και ελαιώδη σταγόνα, κονγκόφιλα και δεξτρινώδη.
Κλειδί αναγνώρισης: Η καρποφορία του στη βάση διαφόρων θάμνων όπως Rosmarinus, Rhamnus, λαδανιά (Cistus), Crataegus, Ostrya, φιστικιά (Pistacia), ρείκι (Erica) και Arbutus, στη μεσογειακή ζώνη, τα γεισοειδή-στρωματοειδή καρποσώματα, , οι στενοί πόροι (6-8 ανά χιλ.), .οι subulées ή εξογκωμένες στη μέση τρίχες, οι αδραχτόμορφες cystidioles και τα σπόρια (4,5-6,5 Χ 4,2-5,5).
Παρατηρήσεις: Το Phellinus chrysοlοma (Fr.) Donk (C4/1598, Ν3/331) αναπτύσσεται στρωματοειδώς κυρίως σε κορμούς ελάτης, ερυθρελάτης και σπανιότερα λάρικα και πεύκου και έχει λεπτή σάρκα (1-3 εκ.) και φαρδύτερους πόρους (2-4 ανά χιλ.).
Εδωδιμότητα: Δεν τρώγεται.
Φωτογράφιση: Κερατέα σε κορμό Genista acanthoclada (πίλιουρο) 2-1-2014
Αρ. δείγματος:1090
Βιβλιογραφία: F.E.Polyporaceae (Annarosa Bernicchia)