Hapalopilus rutilans (Pers.) P. Karst.
Ευρετήριο / Βασιδιομύκητες

Hapalopilus rutilans (Pers.) P. Karst.
Το αρκετά συνηθισμένο, τοξικό Hapalopilus rutilans (Pers.) P. Karst. (Po258, BK2/396, C2/738, M3/247, JM307, Cο86, P224, G431, Bο318, Δ366, J321, FI-1564, K3-623, en.wikipedia.org,mushroomexpert.com, rogersmushrooms.com, mycorance.free.fr) καρποφορεί σχεδόν όλο το χρόνο, μοναχικά ή κατά ολιγάριθμες ομάδες, σε νεκρό ξύλο κυρίως πλατυφύλλων και δευτερευόντως κωνοφόρων (ελάτης, κουκουναριάς) και παράγει μέτρια έως μεγάλα, μονοετή, γεισοειδή ή νεφροειδή, άμισχα, σχεδόν ημικυκλικά βασιδιώματα (2-8 (12) x 1,5-4 (8) x 1-2 (3) εκ.), με ελαφρώς κυρτή, λεία, κάπως κυματιστή, ανώμαλη, φυματώδη, χνουδωτή, βελούδινη, συνήθως μονόχρωμη χωρίς χρωματικές ζώνες, κανελιά, ωχροκίτρινη ή ωχροκαφετιά επάνω (άγονη) επιφάνεια που μεταχρωματίζει αμέσως σε βιολετιά με ΚΟΗ ή ΝaΟH, κυματιστή, λεία, οξύληκτη ή λίγο αμβλεία, ομοιόχρωμη με την υπόλοιπη επάνω επιφάνεια περίμετρο, πορώδη, παχνώδη, υμενοφόρα επιφάνεια, σωλήνες μήκους 4-10 χιλ., στενούς (1-4 ανά χιλ.), ωχροκανελιούς, κυκλικούς, γωνιώδεις, μακρόστενους ή με δαιδαλώδη όψη πόρους που καφεκοκκινίζουν αν πιεσθούν, ινώδες και μαλακό όταν είναι φρέσκο, σκληρό όταν ξεραθεί, σχεδόν ομοιόχρωμο διάπλεγμα (τράμα) πάχους 0,5-2 εκ., που αποκτά βιολετιά απόχρωση με ΚΟΗ ή ΝaΟΗ, ήπια γεύση και αβγόμορφα, ελλειπτικά, λεία, υαλώδη βασιδιοσπόρια ((3,5) 4-5 (5,5) x 2-2,5 (3) μm), με μικρές σταγόνες. Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Πολύποροι- Polyporaceae (αδημοσίευτο αρχείο)