Το σπάνιο Phallogaster saccatus Morgan. (MS573, ΒΚ2-525, J509, C6-2537, messiah.edu, mycoquebec.org, museum-joanneum.at, manitari.gr) που αναφέρεται στην Ευρώπη από Αυστρία, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Ισπανία, Ιταλία, Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία και -τώρα- Ελλάδα, καρποφορεί από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο, μοναχικά, κατά διάσπαρτα καρποσώματα ή κατά μικρές ομάδες, επιγείως ή -σπανίως- ημιυπογείως, όταν αναπτύσσεται σε θαμμένο ξύλο, σε σάπιο ξύλο και υπολείμματα ξύλου, σε δάση πλατυφύλλων (οξιάς, σκλήθρου) και κωνοφόρων (ερυθρελάτης) και παράγει μικρά έως μέτρια, αχλαδόμορφα, ροπαλόμορφα, σχεδόν σφαιρικά ή –σπανίως- κωνικά ή εγκεφαλόμορφα, αδιαφανή, θαμπά, λεία, ακανόνιστα, λοβωτά-φυματώδη, λευκωπά, λευκοκρέμ, ρόδινα ή με ροδοβιολετιούς τόνους βασιδιώματα (1-1,5 (3) εκ. διάμ. και 1,5-3 (6) εκ. ύψος) που κιτρινίζουν (MS) ή καφετίζουν (ΒΚ, J) ελαφρώς στο άγγιγμα, με άφθονα, μακριά, ελαστικά, εντόνως διακλαδιζόμενα λευκά ή ρόδινα ριζόμορφα στη βάση, καλά αναπτυγμένο, εμφανές, άγονο πόδι (0,5-1,2 εκ. ύψος), παχύ (1 χιλ.) αλλά εύθραυστο, ψευδοπαρεγχυματικό πηρίδιο από σφαιρικά υποσφαιρικά ή ακανόνιστα στοιχεία, που σχίζεται στην ωριμότητα σχηματίζοντας στο ανώτερο τμήμα 3-5 ακανόνιστους λοβούς, εμφανίζοντας την δύσοσμη, μυξώδη, βαθυπράσινη, λαδοπράσινη έως λαδοκαφετιά μάζα του θρόμβου που συνίσταται από δενδροειδή, ζελατινώδη, διακλαδιζόμενο κιονίσκο, πολύ μικρούς, λαβυρινθώδεις θαλάμους (φαίνονται με μεγεθυντικό φακό ή στο στερεοσκόπιο) και ζελατινώδεις διαχωριστικές μεμβράνες, 6-8-σπορα, κυλινδρικά βασίδια (ΒΚ + museum-joanneum.at: 7-10 x 1,5-4 μm, Κ: 10,5-15,15 x 1,8-3,65 μm) και λεία, υαλώδη, πρασινωπά σε ΚΟΗ, υποκυλινδρικα-ελλειπτικά-επιμήκη έως ελαφρώς κυρτά βασιδιοσπόρια (4-5 (5,5) x (1,5) 1,7-2 (2,5) μm, MS: 4-5 x 1,5-2 μm, ΒΚ: 4-5,5 x 1,7-2,2 μm, J: 4-5,5 x 1,5-2,5 μm, Κ: 4,3-4,8 x 1,75-2,2 μm, mycoquebec.org: 4-5 x 1,5-1,8 μm, museum-joanneum.at: 4-5,5 x 1,5-2,5 μm). Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Υπόγειοι Βασιδιομύκητες (αδημοσίευτο αρχείο)