Rhizopogon luteolus Fr.
Ευρετήριο / Βασιδιομύκητες

Rhizopogon luteolus Fr.
Το μάλλον συνηθισμένο, εδώδιμο μόνο ως καρύκευμα σε μικρές ποσότητες (houbareni.cz) και μόνο σε νεαρή ηλικία (gobe.si), όσο ο θρόμβος παραμένει λευκωπός (ilmondodeifunghi.it), νόστιμο (fichasmicologicas*) Rhizopogon luteolus Fr. (=Rhizopogon induratus Cooke και κατά mycobank.org=Rhizopogon obtextus (Spreng.) R. Rauschert, Rhizopogon reticarpus Velen., Melanogaster wilsonii Lloyd, Rhizopogon affinis Velen., Rhizopogon rhizophorus Velen.) (MS411, C1/373, D1097, Cο1739, P252, J504, K4-85, hongoshipogeos, fichasmicologicas.com, mycocharentes.fr, houbareni.cz, scielo.br και ως Rhizopogon obtextus: K3-847, gobe.si) καρποφορεί από τον (Μάιο) Ιούνιο έως τον Οκτώβριο (Νοέμβριο), συνήθως κοπαδιαστά, ημιυπογείως ή στην επιφάνεια του υποστρώματος, σε αμμώδεις θέσεις, μερικές φορές κάτω από βρύα, σε ορεινά (Κ) αλλά και παράκτια (mycocharentes) δάση κωνοφόρων (δασικής πεύκης, κουκουναριάς, θαλάσσιας πεύκης) ή σπανίως πλατυφύλλων (gobe.si) και παράγει μικρά έως μέτρια (μεγάλα) πατατόμορφα, αβγόμορφα, υποσφαιρικά, νεφροειδή ή ακανόνιστα λοβωτά (Κ), μονόχρωμα, αρχικά λευκωπά και σταδιακά κίτρινα, ωχροκίτρινα, ωχροκαφετιά έως λαδοκαφετιά, μη μεταχρωματιζόμενα στο άγγιγμα ή με ΚΟΗ βασιδιώματα ((1) 2‑5 (9,5) εκ. διάμ.) χωρίς ρόδινους ή κόκκινους τόνους, τυλιγμένα από εμφανές και συχνά πυκνό πλέγμα καφετιών μυκηλιακών χορδών, με πηρίδιο από παράλληλες ή διαπλεκόμενες-διασταυρούμενες, κιτρινωπές σε νερό, διαφραγματικές, κρουστώδεις υφές (x 3-6 μm) με ακανόνιστους κόκκους από καφεκιτρινωπές χρωστικές, λευκοκίτρινο, ωχρολαδή, λαδή έως σχεδόν μαυριδερό θρόμβο χωρίς κιονίσκο, ήπια γεύση, ελλειπτικά, κιτρινωπά, βασιδιοσπόρια ((5) 5,5-8 (9) (12) x (2) 2,5-3,5 (5) μm, J: 5-9 x 2,5-3,5 μm, MS: 6-9 x 2,5-3,5 μm, hongoshipogeos: 5,5-8 x 2,5-3,5 μm, gobe.si: 6-9 x 3-3,5 µm, ilmondodeifunghi: 8-12 x 3-5 µm, mycocharentes: 5,2-8,5 x 2-4 μm, scielo.br: 5-6 x 3 μm, Κ (4359): 6,5‑8,3 x 3-4 μm, Κ (5086): 5‑7,1 x 2,1-3,5 μm, Κ (8145): 5,85-7,4 x 2,5-3,45 μm) με σχεδόν επίπεδη-κολοβή και σε κάθε περίπτωση όχι ξεκάθαρα στρογγυλεμένη βάση και 1 ή 2 σταγόνες, 6-σπορα βασίδια (scielo.br: 18-20x 5-6 μm, Κ (8145): 19-31 x 4-5,9 μm) και κυλινδρικές παραφύσεις (scielo.br: 9-10 x 3-4 μm).

* fichasmicologicas: Από τους αρχαίους χρόνους χρησιμοποιούνται σε σαλάτες, ψητά, ως γαρνιτούρα με κόκκινα κρέατα, ενώ στην Castilla-León προστίθενται στο ρύζι ή διατηρούνται σε λάδι.

Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Υπόγειοι Βασιδιομύκητες (αδημοσίευτο αρχείο).