Polyporus tuberaster (Pers.) Fr.
Ευρετήριο / Βασιδιομύκητες

Polyporus tuberaster (Pers.) Fr.
Το μάλλον ασυνήθιστο (συνηθισμένο όμως στην Ήπειρο), μη εδώδιμο (λόγω σκληρότητας) Polyporus tuberaster (Pers.) Fr. (=Polyporus floccipes Rostk, Polyporus forquignonii Quél., Polyporus lentus Berk) (BK2/422, Po469, Μ3/270, D1057, Jο93, G333, Bο314, fichasmicologicas.com,mushroomhobby.com, Michael Kuo, Vlasenko VA, Vlasenko AV 2015, mushroomobserver.org (Tom Volk, Kyle Tiefenthale)) καρποφορεί από την άνοιξη έως τις αρχές του χειμώνα μοναχικά όταν αναπτύσσεται σε ξύλο πλατυφύλλων (δρυός, φελλόδρυος, οξιάς, αριάς, φράξου, φτελιάς, γαύρου, φιλικιού, σχίνου αλλά και (Vlasenko) τρέμουσας λεύκας, ιτιάς, καρδιόσχημης φιλύρας, Alnus fruticosa και Juglans mangurica) ή ομαδικά (όταν αναπτύσσεται σε μεγάλο, ακανόνιστο, καφετί (ψευδο)σκληρώτιο ή στο έδαφος) και παράγει μέτρια έως μεγάλα βασιδιώματα με σαρκώδες, στρογγυλό ή νεφροειδές, κοίλο, ωχροκαφετί, ωχροκίτρινο, κιτρινοκρέμ ή λευκοκρέμ καπέλο ((3) 10-15 εκ. διάμ. και 1-1,5 (2) εκ. πάχος) αρχικά με ακτινωτά διατεταγμένα μικρά, λεπτά, καφετιά λέπια ή τούφες λεπιών αλλά αργότερα λείο, γωνιώδεις ή μακρουλούς, φαρδιούς ((0,5) 1-2 x 0,5-1 χιλ.), βαθιά κατερχόμενους πόρους (1-2 / χιλ.) συνήθως χωρίς εμφανή σχηματισμό ακτινωτά διατεταγμένων σειρών (Κ), κεντρικό ή έκκεντρο πόδι με τριχωτή βάση, σαρκώδη, αρκετά παχιά (0,5-1 εκ.), λευκοκρέμ σύσταση, λεία, κυλινδρικά-ελλειπτικά βασιδιοσπόρια (10-14 (16) x (4) 4,5-6 (7) μm) και διμιτικό σύστημα υφών με κρικοφόρες γενετικές υφές (x 2-4 μm). Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Πολύποροι-Polyporaceae (αδημοσίευτο αρχείο)