Το μάλλον συνηθισμένο Cystolepiota seminuda (Lasch) Bon (=Cystolepiota morieri (Gillet) Bon, Cystolepiota seminuda var. sororia (Huijsman) Gminder, Cystolepiota sororia (Huijsman) Singer, Lepiota seminuda (Lasch) P. Kumm., Lepiota sistrata f. minima (J.E. Lange) Babos, Lepiota sistrata var. seminuda (Lasch) Quél., Lepiota sororia Huijsman) (FAN5/158, ΒK4/211, FN535, BοL39, 2C4/1287, D512, Jο219, Bο282, Mο239, Κ5-64, manitari.gr, ως Lepiota sistrata: L79, BοL39, ως Lepiota sororia: BοL39 και ως Cystolepiota morieri: BoL40) καρποφορεί καλοκαίρι και φθινόπωρο, μοναχικά ή συνήθως κατά ομάδες, σε άκρες δασών, σε όχθες ποταμών, σε αγροτικούς δρόμους, σε υγρές θέσεις, συχνά ανάμεσα σε φυτά και βρύα ή και σε γυμνό έδαφος και παράγει μικρά, λεπτεπίλεπτα βασιδιώματα με κυρτό, μερικές φορές υβώδες, αρχικά κοκκώδες και αργότερα παχνώδες-σχεδόν λείο, λευκό με κρεμ-κιτρινωπούς ή ρόδινους τόνους στο κέντρο καπέλο (0,5-1 (2) (3) εκ. διάμ.) που δεν μεταχρωματίζεται στο άγγιγμα, τριγωνικά υπολείμματα πέπλου στην περίμετρο, λευκωπά ελάσματα με οδοντωτές ακμές, λευκό, αρχικά αραχνώδες πόδι (2-3 x 0,1-0,2) εκ.) με κρασάτη, πορφυρορόδινη βάση και ελλειπτικά βασιδιοσπόρια ((3,2) 3,5-4,5 (5,7) x 2-2,5 (3) μm, Κ-8992: 4-5,6 x 2,4-3 μm) και πιλοδερμίδα παό λεπτότοιχα, υποσφαιρικά στοιχεία (Κ-8992: 18-28 μm). Χειλοκυστίδια απόντα.
Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Agaricales – Αγαρικοειδή (αδημοσίευτο αρχείο)