Το Skeletocutis nivea (Jungh.) Jean Keller (BK2/365, Μ4/303, Po510, Ryvarden, L.; Johansen, I. 1980, Ryvarden, L.; Gilbertson, R.L. 1994, Chang, TT. 1996, funghiitaliani.it 2016, mycodb.fr) καρποφορεί όλο σχεδόν τον χρόνο, σε νεκρό ξύλο πλατυφύλλων και σπανιότερα κωνοφόρων και παράγει μονοετή, μικρά έως μέτρια, μεμονωμένα ή αλληλεπικαλυπτόμενα στρωματοειδή, μικτά ή πλευρικά γεισόμορφα, πορώδη βασιδιώματα (1-6 (10) x 0,5-4 εκ.), με λευκωπή ή κρεμ με λαδοκαφετιές ανταύγεις στην ωριμότητα, χνουδωτή έως λεία, άζωνη ή ελαφρώς ζωνάτη άγονη (επάνω) επιφάνεια (όταν υπάρχει), λευκή, ελαφρώς εριώδη περίμετρο, γυαλιστερή, λευκή, κρεμ ή αχυρόχρωμη με πρασινωπές ανταύγειες πορώδη επιφάνεια, που μερικές φορές ραγαδιάζει όταν ξεραίνεται, με στρογγυλούς ή γωνιώδεις, πολύ στενούς πόρους ((6) 7-9 (10) / χιλ.) που σκουραίνουν σε πρασινωπούς, γκριζολαδιούς ή καφετιούς στο άγγιγμα, λευκό, άζωνο τράμα, τριμιτικό σύστημα υφών με υαλώδεις, λεπτότοιχες έως παχύτοιχες, διακλαδιζόμενες, κρικοφόρες, λείες ή εντόνως κρουστώδεις (στο τράμα) γενετικές (x 1,5 4 μm), υαλώδεις, κολπωτές, στριφογυριστές, διακλαδιζόμενες κοραλλόμορφες συνδετικές (x 1,5 2,5 (4) μm) και υαλώδεις, παχύτοιχες έως συμπαγείς, σπανίως διακλαδιζόμενες, αδιαφραγματικές σκελετικές υφές (x 2,5 3,5 (6) μm), σποραδικές, δυσκόλως ανιχνεύσιμες, λεπτότοιχες, διογκωμένες-ατρακτόμορφες κυστιδιόλες (Ryvarden: 10-12 x 3 4 μm), 4-σπορα, ροπαλόμορφα-υποαβγόμορφα βασίδια (Κ-9499: 7-10 x 2,7 4,15 μm) με βασικό κρίκο και λεία, υαλώδη, λεπτότοιχα, μη αμυλώδη, μικρά, αλλαντοειδή βασιδιοσπόρια (β: (2) 3-4 (5) x (0,4) 0,5-0,7 (1) μm, Κ-9499: 2,9-3,9 x 0,5 0,8 μm) και λευκό σποριοαποτύπωμα.
Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Πολύποροι- Polyporaceae (αδημοσίευτο αρχείο)