Gyromitra martinii Donadini & Astier
Ευρετήριο / Ασκομύκητες

Gyromitra martinii Donadini & Astier
Το σπάνιο, πιθανότατα μεσογειακό Gyromitra martinii Donadini & Astier (=Discina martinii (Donadini & Astier) Donadini & Astier (Van Vooren 2015, ambmuggia.it, GM325, asturnatura.com, Lukács Zoltán 2007, Miguel Ángel Ribes, 21-05-2014) καρποφορεί από τον Απρίλιο έως τον Μάιο, μοναχικά ή κατά μικρές ομάδες, σε νεκρό ξύλο πλατυφύλλων (συνήθως οξιάς), σε υγρές θέσεις, και παράγει μέτρια έως μεγάλα, κυπελλόμορφα έως δισκόμορφα, λοβωτά ασκώματα (Ø 5-7,5 (9) εκ.) με πτυχωτό, ρυτιδωμένο, ωχρωπό-φουντουκί, ωχροκαφετί, κοκκινοκαφετί, καφετί ή καφεμαυριδερό υμένιο, ελαφρώς παχνώδη, λευκοωχρωπή έως γκριζοκαφετιά εξωτερική επιφάνεια, υποτυπώδες, κατά μήκος πτυχωτό πόδι (-1 (2) εκ.), εύθραυστη, ωχρωπή, νερουλή, άοσμη σάρκα, ήπια γεύση, 8-σπορους, κυλινδρικούς-υποροπαλόμορφους, μονόσειρους, μη αμυλώδεις , απόρυγχους, πωμοφόρους ασκούς, κυλινδρικές, διακλαδιζόμενες παραφύσεις (Ø 4,5-7,5 μm) με πιο διευρυμένη κορυφή (Ø Κ1854: 7-8 μm) και καφετί ή κιτρινοκαφετί περιεχόμενο, μεγάλα (σε σχέση με το παρόμοιο Gyromitra parma), λεία-υαλώδη έως φυματώδη-κιτρινωπά (στην ωριμότητα), ατρακτόμορφα, παχύτοιχα ασκοσπόρια (Κ1854: 30,1-37,6 (39,3) x 12,45-16 μm) με συνηθέστερα (2) 3 (4)) / πόλο, πλατιές, επίπεδες, στρογγυλεμένες ή ±κωνικές προσθήκες (- 1 (2,5) μm, με κροσσωτή γενική όψη, ατελή δικτυωτή διακόσμηση, 1 μεγάλη κεντρική και 1-3 μικρότερες σταγόνες και λευκό σποριοαποτύπωμα. Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Ασκομύκητες (αδημοσίευτο αρχείο) ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το 2011 δημοσίευσα τη συγκεκριμένη συλλογή ως Gyromitra leucoxantha. Η επανεξέταση του δείγματος με τα νεότερα δεδομένα, που εν τω μεταξύ συνέλεξα, με οδήγησε στην αλλαγή της διάγνωσης.