Το Lycogala terrestre Fr. (=Lycogala epidendrum var. terrestre (Fr.) Y. Yamam.) (LM321, Κ4-122, ΒΙ92, Jo376, wildaboutbritain.co.uk, leifgoodwin.co.uk, manitari.gr, nahuby.sk, funghiitaliani.it) καρποφορεί σχεδόν όλο τον χρόνο, συνήθως κοπαδιαστά, τόσο σε πεσμένο, νεκρό ξύλο όσο και νεκρούς ιστάμενους κορμούς ή στο έδαφος ανάμεσα σε φυτικά υπολείμματα που βρίσκονται δίπλα σε πεσμένο ξύλο (K13991: φουντουκιάς) και παράγει ομάδες από μικρά συνωστιζόμενα, συχνά αλληλοσυμπιεζόμενα, σχεδόν λεία, ανοιχτόχρωμα ρόδινα, ωχροπορτοκαλιά (K13991) έως ωχροκαφετιά ή αργιλόχρωμα (στην ωριμότητα) αιθάλια (Ø K13991: 3-8 (10) χιλ.), τρισδιάστατες, διακλαδιζόμενες, ανοιχτόχρωμες λεπίδες περιβλήματος που μερικές φορές συνενώνονται και σχηματίζουν πέταλο, δυσδιάκριτο υπόθαλλο, συνήθως πορτοκαλί, πορτοκαλορόδινο, σολομόχρωμο, ρόδινο, ροδακινί, βερικοκί ή -σπανίως- κρεμ-λευκοκρέμ πλασμώδιο, ποτέ με κόκκινους τόνους, ελαστικό ψευδοδιάπλεγμα κόμης με φαρδιούς σωλήνες (Ø K13991: (6,5) 7-17,2 (24,9) μm) με κυματιστές πτυχές, χωρίς κιονίσκο, αρχικά ροδοκόκκινο και τελικά ροδοκαφετί έως αργιλορόδινο (K13991: στην ωριμότητα) θρόμβο με μορφή σκόνης ωοειδή, υποσφαιρικά, δικτυωτά σπόρια (K13991: (5,6) 6-7,5 (8,1) (8,4) μm (-δ)) και ρόδινη, ροδακινόχρωμη ή σολομόχρωμη σποριόμαζα που ξεθωριάζει σε ωχρή ή αργιλορόδινη (K13991) (ποτέ σε λαδιά) (Β. Ing), με τη ρόδινη απόχρωση να παραμένει για αρκετά χρόνια (LM)).

Σημείωση: Η ταυτοποίηση βασίστηκε στα -έως τώρα- γνωστά δεδομένα της βιβλιογραφίας με σημαντικότερο αυτό του πλάτους του ψευδοδιαπλέγματος κόμης.

Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Μυξομύκητες - Myxomycetes (αδημοσίευτο αρχείο)