Το Arcyria affinis Rostaf. (ΒΙ106, DM1-168, ΜdE86, LM362, discoverlife.org, Stephenson 2003, mycodb.fr, Lizárraga, Illana & G. Moreno 1999, mycoquebec.org, ΖΑ) καρποφορεί κοπαδιαστά, σε πυκνούς σχηματισμούς από πολυάριθμα συνωστιζόμενα συγκεχυμένα άτομα σε σάπιο ξύλο, σε αργιλώδεις θέσεις και παράγει πολύ μικρά, αρχικά όρθια, έμμισχα, σποροκάρπια (↑ 1,2-3,5 (4,5) χιλ.), με κυλινδρικό, υποσφαιρικό ή γωνιώδες, συνήθως πρηνές στην ωριμότητα, κόκκινο, κεραμιδόχρωμο ή -σπανίως- κρασάτο ή ρόδινο σποράγγειο (↑ 1-3,5 (→ -10) χιλ., Ø 0,5-1 χιλ.) που ξεθωριάζει σε κοκκινοκαφετί (στην ωριμότητα), όρθιο, κόκκινο, βαθύχρωμο καφετί ή καφεκοκκινωπό, συχνά έκκεντρο πόδι (0,3- 1,3 χιλ.), γεμιστό με σφαιρικά στοιχεία, κοινόχρηστο, λεπτό, μεμβρανώδη, υαλώδη, δυσδιάκριτο υπόθαλλο, λευκό πλασμώδιο, μονό, μεμβρανώδες, πρόσκαιρο πηρίδιο, συνήθως βαθύ χωνιόμορφο και ασύμμετρο ή σπανίως ρηχό και συμμετρικό, λείο ή ελαφρώς πτυχωτό, εσωτερικά, φυματώδη και ±δικτυωτό, ημιδιαφανή ή κόκκινο κάλυκα, αραιό, εκπτυσσόμενο, μετά την διάρρηξη του πηριδίου, χαλαρά συνδεδεμένο στη βάση του κάλυκα διάπλεγμα κόμης από σωληνόμορφα, ελαστικά, διακλαδιζόμενα, αναστομούμενα, κιτρινωπά νήματα (Ø Κ10678: (2) 3,8-7,7 (9) μm), που στην πλειοψηφία τους αποκολλώνται από τον κάλυκα, με ακίδες , φύματα, πλήρεις ή ατελείς δακτυλίους, γρανάζια και πτυχές , που μερικές φορές σχηματίζουν τοπικά λεπτεπίλεπτο δίχτυ στην επιφάνεια, σφαιρικά, κιτρινωπά ή σχεδόν άχρωμα, αμυδρώς φυματώδη σπόρια ((6) 6,5-8 (9) (10) μm, Κ10678: 7,4-8,65 (9,1) x (6,8) 7,2-8,6 (9) μm) μερικές φορές με λίγες ομάδες μεγαλύτερων φυμάτων και κοκκινοκαφετιά σποριόμαζα.
Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Μυξομύκητες - Myxomycetes (αδημοσίευτο αρχείο)