Το αρκετά κοινό, μεσογειακό, εδώδιμο Russula ilicis Romagn., Chevassut & Privat (FI-1223, Ζ385) καρποφορεί το φθινόπωρο, μοναχικά ή κατά ομάδες, σε δάση πλατυφύλλων (δρυός, αριάς) και παράγει μέτρια έως μεγάλα βασιδιώματα με γυαλιστερό, φιλντισένιο καπέλο (διάμ. 6-15 εκ.) με ρόδινους τόνους και ωχρωπές κηλίδες, πολύ πυκνά, εύθραυστα, κρεμ ελάσματα, μερικές φορές με ωχρές κηλίδες, λευκό πόδι (3-6 x 2-4 εκ.) μερικές φορές με καφετιούς τόνους βάση στην ωριμότητα, λευκή, σκληρή και συνεκτική σάρκα που πρασινίζει ελαφρώς με FeSΟ4, ανεπαίσθητη μυρωδιά, πικάντικη γεύση ελασμάτων, ελλειπτικά βασιδιοσπόρια (FI: 6,5-9 x 5-7 μm, Ζ: 6-10 x 5-7,5 μm) με συνδέσεις ανάμεσα στα φύματα που συνδέονται μεταξύ τους και σχηματίζουν δίχτυ και ωχροκρέμ σποριοαποτύπωμα.

Πηγή: Βασιδιομύκητες, αδημοσίευτο αρχείο Γιώργου Κωνσταντινίδη