Paxillus ammoniavirescens Contu & Dessi
Ευρετήριο / Βασιδιομύκητες

Paxillus ammoniavirescens Contu & Dessi
Το πιθανότατα τοξικό Paxillus ammoniavirescens Contu & Dessi (micobotanicajaen.com, boletales.com, genome.jgi.doe.gov, funghiitaliani.it) καρποφορεί μοναχικά ή κατά ομάδες, το φθινόπωρο και τον χειμώνα, κάτω από πλατύφυλλα (ιτιά, λεύκη, καβάκι, σκλήθρο, δρυ, σημύδα, ευκάλυπτο, κισσό) ή κωνοφόρα (πεύκη, κέδρο), συνήθως σε ανθρωπογενή οικοσυστήματα αλλά και σε άκρες ποταμών και δασών και παράγει μικρά έως μεγάλα βασιδιώματα με κυρτό έως επίπεδο, ελαφρώς χωνιόμορφο, ελαφρώς τριχωτό, γλοιώδες σε υγρό καιρό, καφεκίτρινο, ωχροκίτρινο ή κιτρινοκαφετί, μερικές φορές με ρόδινους τόνους καπέλο (διάμ. 3-10 (13) εκ.) που πρασινίζει με αμμωνία (NH3) ή με υδροξείδιο αμμωνίου (NH4OH), με λεία ή ελαφρώς αυλακωτή, γυριστή (μέχρι την ωριμότητα) περίμετρο, πυκνά, κατερχόμενα, ευθέα ή ελικοειδή-σγουρά, διχαλωτά, επί μέρους διογκωμένα, κιτρινωπά ή ωχροκίτρινα έως καφετιά ελάσματα, που σκουραίνουν στο άγγιγμα, κεντρικό, ευθύ, λείο ή γραμμωτό, ωχρωπό ή ωχροκαφετί πόδι (2-5 (6,5) x 0,5-2 εκ.), συνεκτική, ωχροκίτρινη σάρκα που κοκκινίζει αν κοπεί, ήπια οσμή, κιτρινοπρασινωπά, ελλειπτικά ή αυγόμορφα βασιδιοσπόρια (Κ10351: 5,85-9,1 x 4,25-6,1 μm), (2) 4σπορα, ροπαλόμορφα βασίδια (Κ10351: 31,9-37,25 x 6,9-9,85 μm), διογκωμένα, ατρακτόμορφα ή λαγηνόμορφα υμενιακά κυστίδια (Κ10351: 29,7-72,35 x 10-20,4 μm) και πιλοδερμίδα τύπου ιξοδέρμιου με κρικοφόρες υφές (Ø Κ10351: 3,3-6,9 μm). Πηγή: Βωλιτοειδή, αδημοσίευτο αρχείο, Γιώργου Κωνσταντινίδη.