Το Geopyxis majalis (Fr.) Sacc. (AI66, agricoltura.regione.lombardia.it, ascofrance.com, tintling.de, E.R.Domínguez 2013 (asturnatura.com), N. Van Vooren) καρποφορεί από τον Μάρτιο έως τον Σεπτέμβριο ή (στα σε μεσογειακά οικοσυστήματα) το χειμώνα, σπανίως μοναχικά, συνήθως κατά ομάδες, σε υγρά, αμμώδη εδάφη τόσο σε ακτές όσο και στα ορεινά, ανάμεσα σε βρύα και πευκοβελόνες, κάτω από πεύκα κα αρκεύθους (Pinus sp., Juniperus sp.) μερικές φορές σε καμένες περιοχές και παράγει αρχικά σφαιρικά και αργότερα βαθιά κυπελλόμορφα, συνήθως άμισχα ή (ΛΚ) έμμισχα ασκώματα (ύψος 0,5-1,5 εκ., Ø. 0,5-1,5 εκ.), με ωχροπορτοκαλί ή θαμπό κίτρινο, λείο υμένιο, μερικές φορές με καφετιούς τόνους, πιο ανοιχτόχρωμη, σκονισμένη εξωτερική -άγονη- επιφάνεια, λευκωπή, οδοντωτή περίμετρο, μερικές φορές με στοιχειώδες, λευκωπό, λείο πόδι, εύθραυστη σάρκα χωρίς ιδιάιτερη οσμή (ascofrance), λεία, υαλώδη, ελλειπτικά ασκοσπόρια (β: (14) 15-17 (20) x (6) 7-8 (9,8) μm, ascofrance: 14,5-16,5 x 6,3-8 μm, tintling.de: (15) 17-19 (20) x 7 - 9 µm, Benkert: (14) 15 -17 (18) x (8 8,5 - 9,5 (11) µm, Domínguez: 16-18,8 x 8,6-9,8 µm, ΚΑ: 12,2-16 x 6,9-8,8 µm), ΛΚ1211: 13 - 16 × 7,6 - 8,9 (9,3) µm χωρίς σταγόνες, (ζελατινώδες περίβλημα ούτε αναφέρεται ούτε φαίνεται), 8σπορους, κυλινδρικούς, μη αμυλώδεις, μονόσειρους ασκούς (β: 215-250 (300) x 9-10 (16) μm, 240-250 x 9-10 μm, ascofrance: -300 μm, ΚΑ: 276-283 x 10,8-17,7 μm, Domínguez: -215 x 16 µm) με διχαλωτές βάσεις και κυλινδρικές, διαφραγματικές, διακλαδιζόμενες στη βάση παραφύσεις με ευθεία (N. Van Vooren) ή διογκωμένα άκρα (tintling.de: Ø 5-8 µm). Πηγή: Αδημοσίευτο αρχείο Γ. Κωνσταντινίδη