Το μάλλον συνηθισμένο, ύποπτο για πρόκληση δηλητηριάσεων Meripilus giganteus (Pers.) P. Karst. (BK2/402, C1/309, Μ3/251, JM292, D1065, Jο101, P220, Δ370, J317, Κ5-314, manitari.gr) καρποφορεί σε θαμμένο ξύλο ή ρίζες πλατυφύλλων -ιδιαίτερα οξιάς- και σπανιότερα άλλων πλατυφύλλων ή ελάτης και παράγει πολύ μεγαλά βασιδιώματα (20-80 εκ., μήκος) με γεισώματα που αναδύονται από κοινό μίσχο, ομόκεντρες καφετιές, κιτρινοκαφετιές ή κοκκινοκαστανωπές ζώνες στην επάνω επιφάνεια λευκοκρέμ, πορώδη επιφάνεια που σκουραίνει στο άγγιγμα ή στην ωριμότητα, στενούς πόρους, ήπια γεύση, πλατιά ελλειπτικά, υποσφαιρικά, λεία, υαλώδη, βασιδιοσπόρια (β: 5,5-6,5 (7,5) x 4,5-5,5 (6) μm, ΛΚ1153: 5,5- 6,9 × 4,2 -5,5 µm) με σταγόνες και μονομιτικό σύστημα υφών. Πηγή: Αδημοσίευτο αρχείο Γ. Κωνσταντινίδη.