Peziza succosa Berk.
Ευρετήριο / Ασκομύκητες

Peziza succosa Berk.

Το μάλλον ασυνήθιστο Peziza succosa Berk. (=Peziza infuscata Quél.) (BΚ1/52, C5/2091, JM1/90, D1122, Jο49, G593, Bο330, Bu218, Δ516, Ν1/60, ΑΙ207, Κ3-911, Ashraf-Khalid 2012, manitari.gr, ΜΓ, larger cup fungi of Britain, rogersmushrooms.com, svims.ca, mushroomexpert.com, champis.net, ascomycetes.org, flickr.com, mycoquebec.org, ambmuggia.it, mycodb.fr, Sosiedad Micologia Extremena, micobotanicajaen.com, jlcheype, RDMXXXIX-3-249-251 & XXXVII-2-156, Do73 και ως Peziza infuscata: ΑΙ208, JM1/90a, mushroomexpert.com, rogersmushrooms.com, ambmuggia.it, ΜΓ, mycobotanicajaen.com, asturnatura.com, mycodb.fr, RDM-XLVIII-1-74, Do73) καρποφορεί από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο ή την άνοιξη (σε μεσογειακά οικοσυστήματα), μοναχικά ή κατά μικρές ομάδες, σε πετρώδη, πλούσια, υγρά και αργιλώδη εδάφη σε δάση κωνοφόρων και πλατυφύλλων (συχνά φουντουκιάς) και παράγει μικρά έως μέτρια (μεγάλα), άμισχα, κυπελλόμορφα έως σχεδόν δισκόμορφα ασκώματα (Ø (1) 2-5 (10) εκ ) με με κυματιστή, ομαλή ή μερικές φορές σχιστή περίμετρο, λείο ή συχνά κυματιστό, σκωριόχρωμο, ανοιχτόχρωμο καφετί, κοκκινοκαφετί, καφεμαυριδερό, κιτρινοκαφετί, φουντουκί ή αργιλοκιτρινωπό υμένιο με πιο βαθύχρωμο συνήθως κέντρο, λεία ή ελαφρώς κοκκώδη-πιτυρώδη γκριζοκαφετιά, λευκωπή, αργιλογκριζωπή ή αργιλοκιτρινωπή εξωτερική επιφάνεια, εύθραυστη, κηρώδη, λεπτή, υπόλευκη σάρκα, που εκκρίνει χυμό που σύντομα κιτρινίζει ή κιτρινoπρασινίζει, 8σπορους, μονόσειρους, απόρυγχους, αμυλώδεις ασκούς ( Κ7774: 280-350 x 12,8-17,2 μm, Κ11129: 275-305 x 16,2-16,6 (18,5) μm), απλές ή διχαλωτές, στη βάση ή στο τελευταίο διάφραγμα, διαφραγματικές, υαλώδεις παραφύσεις με διογκωμένη κορυφή (Ø Κ7774: 7-10 μm, Κ11129: 6,1-8,5 μm) με κιτρινοκαφετί περιεχόμενο και φυματώδη, ελλειπτικά ασκοσπόρια (Κ1657: 15,5-18 x 7-10,15 μm, Κ5053: 16-22 x 9-11,5 μm, Κ7774: 17,65-18,8 x 8,4-10 μm, 9043: 16,25-19,9 x 7,5-9,5 μm, Κ11129: 16,3-21 (22,3) x 8,15-11,5 (12,35) µm) µm) με (1) 2 σταγόνες και επιμήκη φύματα που που συνδέονται και σχηματίζουν κοντές κορυφογραμμές (1-2 μm ύψος).
Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Ασκομύκητες (αδημοσίευτο αρχείο)