Pycnopeziza pachyderma (Rehm) W.L. White & Whetzel

Ασκώματα μικρά 2-8 mm, μοναχικά ή συνήθως κοπαδιαστά, αρχικά σφαιρικά, στη συνέχεια στην κορυφή ανοίγει ένας πόρος, γίνονται κυπελόμορφα και στο τέλος σχεδόν επίπεδα. Η περίμετρος σχίζεται δίνοντας μια οδοντωτή εμφάνιση. Γόνιμη επιφάνεια καφετιά έως ανοιχτοκαφετιά, η άγονη επιφάνεια όταν είναι νεαρό το άσκωμα είναι μαύρη και καθώς μεγαλώνει μένει μαύρο το σημείο επαφής με το υπόστρωμα και η υπόλοιπη επιφάνεια σκίζεται δημιουργώντας μαύρες νιφάδες. Χωρίς ποδίσκο ή κάποιες φορές υποτυπώδης. Παραφύσεις απλές, κυλινδρικές, πάχους 2,5 – 3,5 μm, άχρωμες με διαφράγματα, ασκοί 8 σποροι, ροπαλόμορφοι έως κυλινδρικοί, με ασκοσπόρια που είναι διατεταγμένα σε μία σειρά, (60.3) 60.7 - 68.3 (69.8 × (5.9) 6.1 - 6.8 µm, ασκοσπόρια υαλώδη, ελλειπτικά έως ωοειδή, (6) 7.4 - 9.3 (10.1) × (3.1) 3.2 - 4.4 (4.6) µm Q = (1.8 1.9 - 2.6 (2.7) ; N = 20 Me = 8.4 × 3.8 µm ; Qe = 2.2. Το εξωτερικό στρώμα αποτελείται από κύτταρα σφαιρικά έως υποσφαιρικά, διαμέτρου 7-10 μm. Εμφανίζεται συνήθως σε ξερά φύλλα δρυός.

Πηγή. Krieglsteiner, L. (1999): Pilze im Naturraum Mainfränkische Platten und ihre Einbindung in die Vegetation. Regensburger Mykologische Schriften 9a+b, 905 S.
Mollisia tetrica, Peziza sejournei and the genera Phaeociboria and Pycnopeziza. H. H. Whetzel and W. Lawrence White. Mycologia Vol. 32. 1940