Το σπάνιο Peziza gerardii Cooke (N1/62, C7/2918, Do22, Do71, Ja12, manitari.gr, ΑΙ-CXXXIX, ΑΙ-187, micobotanicajaen.com, ΜΓ, Collins:Mushrooms of Britain &Europe 287, North American cup fungi-138, RDM-XL-3-228, asturnatura.com, Mycologia Montenegrina 12-33) καρποφορεί από τον Μάιο έως τον Νοέμβριο, συνήθως κατά μικρές ομάδες σε γυμνό έδαφος, σε όχθες ρεμάτων ή σε μονοπάτια δασών και παράγει μικρά, άμισχα, πινακιόμορφα έως δισκόμορφα ασκώματα (Ø 0,3-1 (1,5) εκ.) με λείο, βαθύχρωμο βιολετί ή καφεβιολετί υμένιο που ξεθωριάζει σε ιώδες στην ωριμότητα, παχιά περίμετρο, σχεδόν ομοιόχρωμη ή πιο ανοιχτόχρωμη, λεία ή ελαφρώς χνουδωτή-πιτυρώδη εξωτερική επιφάνεια, λεπτή, εύθραυστη, με κυανούς τόνους σάρκα, που δεν εκκρίνει χυμό, ιστό δοχείου με γωνιώδη-σφαιρικά στοιχεία, 8σπορους, κυλινδρικούς, πλευρόρυγχους, πωμοφόρους ασκούς (270-350 x 12-18 μm) με αμυλώδη κορυφή, λεπτές, απλές, μη διακλαδιζόμενες, υαλώδεις παραφύσεις (Ø 2-3 μm) με διευρυμένη και κυρτή κορυφή (Ø 4-7 μm) συχνά με βιολετί ιξώδες υλικό και υαλώδη, αρχικά λεία, ελλειπτικά-επιμήκη-ατρακτόμορφα ασκοσπόρια (Κ2349: (24,2) 25-30 (31,85) x (7,5) 8,4-9,65 (10) μm, Κ3817: 23-30 (31) x (6,5) 7,5-8,5 μm) με 1-3 μεγάλες σταγόνες, μερικές φορές και με πολυάριθμες μικρότερες και κοκκώδη στίγματα στην ωριμότητα που σχηματίζουν γραμμώσεις κατά μήκος.
Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Ασκομύκητες (αδημοσίευτο αρχείο)