Το Plicaria endocarpoides (Berk.) Rifai (=Plicaria leiocarpa (Curr.) Boud.) BK1/33 remarks, C3/1215, JM58, G2/646, Jo51, P271, Bu217, N1-66, AI221 και ως Plicaria leiocarpa: K1/42) καρποφορεί ολόκληρο το χρόνο κυρίως όμως από το φθινόπωρο έως την άνοιξη, 20-130 εβδομάδες μετά την πυρκαγιά, συνήθως κατά ομάδες από συναθροιζόμενα ασκώματα σε καμένο έδαφος, ιδιαίτερα σε πευκοδάση και παράγει μικρά έως μεγάλα, κυπελλόμορφα, καφεμαυριδερά ασκώματα ((1) 3-5 (8 x 1-3 εκ.) με καφεμαυριδερό, γκριζοκαφετί ή καφετί ρυτιδωμένο υμένιο, γκριζοκαφετιά, ελαφρώς πιτυρώδη ή λεία εξωτερική επιφάνεια, λεπτή σάρκα που - μερικές φορές- εκκρίνει κιτρινωπό χυμό και λεία, σφαιρικά ασκοσπόρια ((8 8,5 -9 (10) μm).

Πηγή: Pezizomycetes, αδημοσίευτο αρχείο Γιώργου Κωνσταντινίδη