Το σπάνιο στην Ευρώπη και στην Ελλάδα Peziza flavida (W. Phillips) M.M. Moser ex D.C. Pant (=Aleuria cerea var. flavida (W. Phillips) Boud., Peziza micropus var. flavida W. Phillips) (Häffner 1986, ΗΗP4 & 5, ΜΓ, Ja12, mycocharentes.fr, lorcheln.de, mycodb.fr, ΑΙ, IL FUNGO XXXV σελ.72-73, funghiemicologia.com) καρποφορεί όλο τον χρόνο, μοναχικά ή κατά μικρές ομάδες, σε σάπιο ξύλο, αλλά και στο έδαφος σε δάση, μονοπάτια, αμπέλια, μερικές φορές ανάμεσα σε υπολείμματα ξύλου ή πριονίδια και παράγει μικρά έως μέτρια, στοιχειωδώς άμισχα ή έμμισχα, αρχικά ακανόνιστα κυπελλόμορφα και αργότερα πινακιόμορφα-δισκόμορφα ασκώματα (Ø 1,5-4 (5) εκ.) με κίτρινο, χρυσοκίτρινο, θαμπό κίτρινο, κηρόχρωμο, κρεμ ή αργιλόωχρο, λείο, πτυχωτό υμένιο, με λεία ή κυματιστή-οδοντωτή, συχνά σχιστή περίμετρο στην ωριμότητα, ομοιόχρωμη ή πιο βαθύχρωμη, λεία εξωτερική επιφάνεια, μερικές φορές με λίγες νευρώσεις στη βάση, εύθραυστη, κηρώδη, σάρκα, δοχείο από σφαιρικά στοιχεία (Ø--75 μm), 8σπορους, κυλινδρικούς, μονόσειρους, πλευρόρυγχους, πωμοφόρους ασκούς (Κ7768: 191,2-194,2 x 11,7-16,9 μm) με εντόνως αμυλώδη κορυφή, απλές, κυλινδρικές παραφύσεις (Ø 2,5-3 μm), υαλώδεις ή με κίτρινες σταγόνες στη διογκωμένη κορυφή ( Κ7768: Ø 5,2-8,1 μm) και λεία, υαλώδη, ελλειπτικά ή ελαφρώς ατρακτόμορφα ασκοσπόρια (Κ7768: 16,45-18,4 x 7,8-9,35 (10,65) μm, και οι μετρήσεις του Medardi από το ίδιο δείγμα: 16-18 x 7-8 μm).
Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Ασκομύκητες (αδημοσίευτο αρχείο)