Το Cortinarius xerophilus Rob. Henry & Contu (Documenents mycologiqaes, Tome XVI/63,64, 1986, page 63, sardegnafunghi.it, ALGUNOS CORTINARIUS DE SIERRA MÁGINA Y DESPEÑAPERROS (JAÉN). I) (=Cortinarius subcaninus subsp. xerophilus (Rob. Henry & Contu) A. Ortega) καρποφορεί χειμώνα, σε όξινα εδάφη, σε κίστους (Cistus sp.), Pinus sp., Quercus sp., και παράγει μικρά έως μέτρια βασιδιώματα με ημισφαιρικό, κυρτό έως επίπεδο, με αμβλεία θηλή, εσωστρεμμένη, σχισμένη περίμετρο, λείο, ινώδες, υγροφανές, με ποικίλα χρώματα αναλόγως την υγρασία, πορφυροσοκολατί έως καφέ- μωβ, καφεωχρωπό στα ξερά και ώριμα άτομα, καπέλο ((1,5)2-3(3,5)εκ. διάμ), μέτρια πυκνά, παχιά, μωβ αρχικά, μετά γκριζωπά, καφεκοκκινωπά, με ανοιχτόχρωμες ακμές, ελάσματα, ροπαλόμορφο, ινώδες, μεταξένιο, υπόλευκο, κρεμ, με βιολετί τόνους στην κορυφή, μωβ έως ωχρωπή κουρτίνα, διευρυμένο προς τη βάση, πόδι (3-3,5x 0,3-0,8 εκ.), σάρκα υπόλευκη, κρεμ με λιλά τόνους, μυρωδιά μανιταριού, γεύση στυφή, πολύμορφα υποσφαιρικά έως ελλειπτικά, στικτά με μεμονωμένα λεπτά, ομοιόμορφα κατανεμημένα φύματα, βασιδιοσπόρια β: (6,8) 7,2-9,5 (11) x (6,1) 6,3-7 (8) μm, (8,26-10,63 x 5,4-6,5) μm. ΛΚ521:(7,7) 8,4- 9,8 (10) x (4,6) 5- 6,1 (6,6) µm. Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Agaricales – Αγαρικοειδή (αδημοσίευτο αρχείο)
17202784_1377599802299390_7397460158870529394_n.jpg