Το βρήκε και το φωτογράφισε η Δέσποινα Κλεισιάρη σε έναν υπέροχο βιότοπο στον οποίο μας οδήγησε η El Modo. Moni σ΄ευχαριστούμε! Το σπάνιο, μη εδώδιμο Phaeocollybia jennyae (P. Karst.) Romagn. (FN824, francini-mycologie.fr, naturamediterraneo.com, actafungorum.org, funghiemicologia.com) καρποφορεί καλοκαίρι και φθινόπωρο, κατά ομάδες, σε δάση κωνοφόρων και μικτά δάση με ερυθρελάτη ανάμεσα σε βρύα, βελόνες και γρασίδι αλλά και σε δάση οξιάς ή σημύδας σε υγρέες θέσεις, συχνά κοντά σε ρέματα και παράγει μικρά έως μέτρια βασιδιώματα με κωνικό έως οξύληκτο υβώδες αργότερα, μεταξένιο ή κολλώδες, υγροφανές, καφεαιματοχρωμο έως ωχροκαφετί καπέλο (διάμ. (1) 2 3 (4) εκ.), κιτρινωπά, ωχροκοκκινωπά με κόκκινα στίγματα και τελικά ωχροκαφετιά, πολύ πυκνά ελάσματα, κυλινδρικό, ριζώδες πόδι ((4) 5 8 (9) (πάνω από την επιφάνεια του εδάφους) x (0,15) 0,3 0,6 (0,8) εκ.) με ανοιχτόχρωμη κορυφή και κρασάτο–καφετί έως μαυροκαφετί το κατώτερο τμήμα, ραφανώδη οσμή, υπόπικρη γεύση, σχεδόν λεία, ανοιχτόχρωμα ωχρωπά, ελλειπτικά η σταγονόμορφα βασιδιοσπόρια ((4) 4,9 5,2 (6,5) x (3) 3,4 3,6 (4) μm, Κ (7399): 4,2-5,3 x 3-3,9 μm), 4-σπορα βασίδια και λεπτά, ελικοειδή, κυλινδρικά-υφώδη (νηματοειδή) έως υποροπαλόμορφα χειλοκυστίδια (18-29 (32) x 2-3 (3,5) μm). Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Agaricales – Αγαρικοειδή (αδημοσίευτο αρχείο)