Genea brunneocarpa G. Moreno, J. Cabero & V. Kaounas Ευρετήριο / Ασκομύκητες
Ασκώματα υπόγεια, υποσφαιρικά ή ελαφρώς λοβωτά, έως 20 mm, κόκκινα έως καφετί που καλύπτονται από μικρά, ακανόνιστα, επίπεδα κονδυλώματα, με πιο σκούρες τις κορυφές. Με μικρό άνοιγμα στην κορυφή και με μια μυκηλιακή τούφα στη βάση, στην οποία προσκολλώνται σωματίδια εδάφους. Οσμή αδύναμη έως μέτρια. Πηρίδιο 250–340 μm, σε δύο στρώσεις, αποτελούμενο από ένα εξωτερικό στρώμα ψευδοπαρεκχυματικής δομής, πάχους 160–190 μm, που σχηματίζεται από υαλώδη υποσφαιρικά ή σφαιρικά κύτταρα, διαστάσεων 33,5–55,0 × 21,5–35,0 μm, οι τοίχοι των οποίων φαίνονται πιο πυκνοί, πιο γωνιώδης και περισσότερο χρωματισμένοι κοντά στην επιφάνεια του πηρίδιου. Και ένα εσωτερικό στρώμα, πάχους 130–180 μm, επίσης ψευδοπαρεκχυματικής δομής που γυρίζει προς προσεκχυματική στην περιοχή του υμενίου. Θρόμβος αποτελούμενος από έναν εσωτερικό θάλαμο, οι τοίχοι του οποίου έχουν επένδυση από ένα ελαφρύ καφέ επιθέκιο με διάσπαρτα λεπτά κονδυλώματα με σκοτεινές κορυφές και ψευδοπαρεκχυματική δομή παρόμοια με εκείνη του πηριδίου. Υμένιο αποτελούμενο από τους κυλινδρικούς ασκούς σε ανάμιξη με τις μακριές παραφύσεις, πάχους 3–8 (–10) μm, οι οποίες ξεπερνούν ελαφρώς σε μήκος τους ασκούς, δεν παρουσιάζουν πρήξιμο στην κορυφή. Ασκοί κυλινδρικοί, 234–288 × 28–32 μm, που περιέχουν οκτώ, σε μια σειρά διατεταγμένα ή ελαφρώς άτακτα τοποθετημένα σπόρια. Ασκοσπόρια, ελλειπτικά ή περιστασιακά στρογγυλά, (26,5–) 28,0–31,5 (–32,5) × (18,5–) 19,5–24,0 (–25,0) μm, διακοσμημένα με κοντά, κωνικά κονδυλώματα που μερικές φορές φαίνονται σχεδόν τετραγωνισμένα, σπανίως με δευτερογενή κονδυλώματα που προεξέχουν από την κορυφή. Μυτερά κονδυλώματα διαστάσεων μέχρι και 2,5 × 3,5 μm, ενώ τα κυβικά κονδυλώματα έως 3.8–5.5 μm σε ύψος, υπάρχουν επίσης πολυάριθμα μικρά κονδυλώματα, ανάμεσα στα κύρια. Βιότοπος: Εμφανίζεται το χειμώνα και την άνοιξη (Φεβρουάριο–Απρίλιο) σε ασβεστολιθικά εδάφη, κοντά σε Quercus ilex, με ή χωρίς την παρουσία Pinus halepensis. Μέχρι τώρα είναι γνωστό μόνο από την Ισπανία και την Ελλάδα.
Πηγή: Alvarado P., Cabero J., Moreno G., Bratek Z., Van Vooren N., Kaounas V., Konstantinidis G., Agnello C., Merenyiz Z., E. Smith M.. Species diversity of Genea (Ascomycota, Pezizales) in Europe. Ascomycete.org, 6 (3) : 41-51.