Ασκώματα υπόγεια μέχρι 3 cm διάμετρο, υποσφαιρικά ή νεφροειδή, με πτυχώσεις που συγκλίνουν προς τη βάση, τις περισσότερες φορές η κορυφή μένει ανοιχτή. Στην αρχή καφεκοκκινωπά, στη συνέχεια με καφεμαυριδερό ή σχεδόν μαύρο χρώμα. Μερικές φορές είναι σχεδόν λεία, αλλά γενικά με πολύ λεπτά και μικρά κονδυλώματα, περισσότερο ή λιγότερο εμφανή με γυμνό μάτι. Πηρίδιο μικρότερο από 1 mm πάχους, που αποτελείται από δύο στρώματα. Το εξωτερικό με ψευδοπαρενκχυματική δομή, πολυγωνικών ή υποσφαιρικών κυττάρων έως 30 μm και ένα εσωτερικό, νηματοειδές, που αποτελείται από υφές πλεγμένες μεταξύ τους, πλάτους έως 8 μm. Θρόμβος που δεν είναι συμπαγής, λαβυρινθώδης, με ακανόνιστους θαλάμους. Στην αρχή είναι λευκός, κρεμ ή κιτρινωπός και στη συνέχεια παίρνει ροζ με κοκκινωπές αποχρώσεις. Οσμή δυσάρεστη και απροσδιόριστη. Ασκοί γενικά ροπαλοειδής, αχλαδόσχημοι έως ελλειπτικοί, 94,0-104,0 x 45,0- 54,0 μm, με 8 σπόρια τοποθετημένα σε τυχαία σειρά. Όχι αμυλοειδή. Ασκοσπόρια σφαιρικά, διαμέτρου 13,5-16,5 μm, χωρίς την διακόσμηση που αποτελείται από κωνικές ή κυλινδρικές προεξοχές, μήκους 1,5-2,5 μm. Στην αρχή είναι υαλώδη, έπειτα ανοιχτοκίτρινα, τυλιγμένα με ένα λεπτό περισπόριο. Παραφύσεις κυλινδρικές, πάχους μέχρι 5 μm. Βιότοπος: Εμφανίζεται σε περιοχές της Μεσογείου με θερμό κλίμα, σε ασβεστολιθικά και πετρώδη εδάφη, κάτω από φυλλοβόλα δένδρα, όπως η αριά (Quercus ilex) και το πουρνάρι (Quercus coccifera). Σημειώσεις: Είναι ένα ασυνήθιστο είδος στην Ευρώπη, μέχρι στιγμής καταγράφεται μόνο από μερικές θέσεις στην Ουγγαρία, την Ιταλία και την Ισπανία. Πηγή: Seconda segnalazione del Pachyphloeus prieguensis in Italia ed acquisizioni recenti sui funghi ipogei lucani e pugliesi. Gian Luigi Rana, Stefano Franco Signore, Simonetta Fascetti, Rosanna Marino, Stefania Mirela Mang & Teresa Zotta. Micol. e Veget. Medit., 25 (1): 47-80. 2010.