Peziza varia ( Hedw.) Fr,
Ευρετήριο / Ασκομύκητες

Peziza varia ( Hedw.) Fr,
Peziza varia ( Hedw.) Fr. Ασκώματα έως 9 εκ. αγελαία, εξωτερική επιφάνεια λεία, ωχρή ή ανοικτό κίτρινο καφέ, ελαφρώς πιο ανοικτή από υμένιο, στη ξήρανση αρχικά με ένα υπόλευκο γκρι και μετά καθαρό λευκό, πιτυρώδης. Περίμετρος ανοικτό κίτρινο-καφέ, τραχιά(κοκκώδης σε 1 χιλ. πλάτος. Υμένιο ομαλό, κοκκώδες, ανοικτό καφέ σε καστανό. Σάρκα πολύ εύθραυστη, υδαρής, μαλακή, πάχος 1.5 χιλ. Ασκοί (220-)240-270 χ (12-)13-16μ. Παραφύσεις συνήθως διογκωμένες12-20μ στη βάση, με μεμονωμένα κύτταρα κάποτε στενεμένα στα διαφράγματα δίνοντας την μορφή κομπολογιού( αλυσίδας) στις παραφύσεις και στην κορυφή ροπαλοειδείς 4.5-7.5μ με λεπτό κοκκώδες περιεχόμενο. Σπόρια γενικά ελλειπτικά, υαλώδη, τοίχωμα έως 0.5μ πάχος, λεία αλλά στην εξωτερική στοιβάδα μερικά έχουν ένα ζελατινώδες πρήξιμο. Exctal excipulum με κυλινδρικές υφές 5-10μ διάμ., μέσο excipulum σφαιρική δομή με κύτταρα έως 65μ διαμ. Και ένα οριζόντιο στρώμα πάχους 100μ περίπου. Μοναχικά ή σε ομάδες σε φυλλοβόλα δάση, σε κήπους, σε θαμένα ή σάπια ξύλα ( σε σάπια κλαδιά Φιλύρας, Φτελιάς, Σφενδαμιού), σε έδαφος πλούσιο σε χούμο ή κόμποστ, ενίοτε σε υγρά υπόγεια, τοίχους, άμμο, χαλίκια. Αργά άνοιξη, καλοκαίρι ή φθινόπωρο. H P. repanda, είναι πολύ όμοια, όμως έχει μη στρωματοποιημένη σάρκα, παραφύσεις κυλινδρικές και λεία σπόρια 15-16χ9-10μ. H P. perdicina αναπτύσσεται σε κοπριά. Έχει μη στρωματοποιημένη σάρκα και σπόρια πιο στενά, 15-16χ6-7μ, ελλειπτικά, λεπτά τραχιά με μικρά κονδυλώματα σαν σημεία= asperulate, ιδαίτερα στα άκρα. H P. megalochondra, έχει παρόμοια χρώματα, σπόρια πολύ πιο μεγάλα, 20-23χ11.5-12μ, ελλειπτικά, λεία και με κοκκώδες περιεχόμενο, excipuilum με ακανόνιστα στρόγγυλα στοιχεία διαμέτρου 50-200μ, αναπτύσσεται σε έδαφος πλούσιο σε χούμο και σε ξυλώδη υπολείμματα πολύ υποβαθμισμένα(αλοιωμένα-φθαρμένα). Ταυτοποιήθηκε από τον Gianfranco Medardi. Πηγή: Αδημοσίευτο αρχείο Μιχάλη Γκίλα.