Peziza phlebospora (Le Gal) Donadini
Peziza phlebospora (Le Gal) Donadini Synonymy:Galactinia phlebospora Le GalPeziza phlebospora (Le Gal) Donadini, Le Genre Peziza dans le Sud-Est de la France: 57 (1982) [1981]Ασκώματα με διάμ. 0.5-2 εκ. άμισχα, σαρκώδη, στην αρχή σφαιρικά-κυπελλόμορφα, αργότερα απλώνονται χωρίς να ισοπεδώνονται τελείως, πολλά δείγματα συμπιεσμένα, λοβωτά, θρυμματισμένα, πιο ψηλή η μια πλευρά , ακανόνιστα.Υμένιο λείο, σχεδόν γυαλισμένο, μερικές φορές κυματοειδές ή πτυχωτό στο κέντρο, κοκκινωπό καφέ με αποχρώσεις ελαιόλαδου. Σε παλιά δείγματα το χρώμα σκουραίνει μέχρι μαυριδερό καφέ. Εξωτερική επιφάνεια λίγο πιο ανοιχτόχρωμη, λεπτά κοκκώδης.Σάρκα κ.μ.ο 1-1.5 χιλ. πάχος, εύθραυστη, όταν σπάει εκκρίνει άφθονο latex υποκίτρινο που αργότερα σταθεροποιείται οπαλιόχρουν.Ασκοί 300-340χ15-17μ. Παραφύσεις ευθείες, διαφραγματοφόρες, περιστασιακά διακλαδισμένες,3.5-4μ εύρος, ακανόνιστα διευρυμένες , μέχρι 7μ, στην κορυφή, γεμάτες με κιτρινωπά σταγονίδια.Σπόρια από ελλειψοειδή έως υπο-κυλινδρικά, με στρογγυλεμένα άκρα, (17) 19-20χ8-9.5μ, 1 ή 2 σταγόνες, διακοσμημένα με ένα πλήρες δίκτυο που σχηματίζεται από λεπτέςκαι παχιές επιμήκεις από κοινού με ελικοειδείς, κυανόφιλες ραβδώσεις.Excipulum μυελώδες ανώτερο, με δομή περίπλοκη(intricata) από γαλακτοφόρες υφές, ανάμεικτες με σφαιρικά κύτταρα 30-80μ.Excipulum μυελώδες κατώτερο, με δομή σφαιρική-γωνιώδη, ανάμεικτα με υφές επιμήκεις εύρους 12-15μ και άλλες με εύρος 6-8μ.Excipulum ectal από στρόγγυλα-γωνιώδη κύτταρα 5-20μ με κοκκώδες το εξωτερικό τμήμα λόγω της παρουσίας διαφραγματοφόρων ψευδότριχων. Σε πεδία με καμένα υπολείμματα, ανθρακόφιλη.Άλλα είδη με παρόμοια διακόσμηση είναι η P. atrovinosa, P. ostracoderma με μικρότερα σπόρια(11-16χ7.5-8μ). Ανήκει στην ομάδα της P. badia, που σύμφωνα με τον Donadini έχουν λαδί αποχρώσεις στα νεαρά δείγματα.(πηγές. Fungi non delineati 12/σελ.22-25, micobotanicajaen.com, mycodb.fr, Discomycetes carbonikoles, acta botanica Malacinata 16/471-190( bioveg.uma.es/16_ORTEGA_VIZ…), Donadini: gerne peziza sud-est France σελ.57-58)Ταυτοποιήθηκε από τον Gianfranco Medardi. Πηγή: Αδημοσίευτο αρχείο Μιχάλη Γκίλα.
Δημοσιεύτηκε από Μανιταρόφιλοι Ελλάδας στις Πέμπτη, 12 Φεβρουαρίου 2015