- manitarofiloi.elladas@hotmail.gr
- +30 6972322296
Peziza lobulata (Velen.) Svrček
Ευρετήριο / Ασκομύκητες
Peziza lobulata (Velen.) Svrček, Česká Mykol. 30(3-4): 130 (1976)
Synonymy:
Plicaria lobulata Velen., Novitates Mycologicae: 196 (1939)
Βρέθηκε στις 3 Μαίου 2009 στην Κοτύλη Καστοριάς . Η ταυτοποίηση έγινε από τον Gianfranco Medardi τον οποίο και ευχαριστούμε πολύ. Ασκώματα άμισχα, 1-3 εκ., αρχικά κυπελλοειδή, αργότερα ισοπεδώνονται, κυματιστά. Υμένιο λείο έως λεπτά κοκκώδες, βιολετί-λιλά έως ώχρα- καφέ με λιλά αποχρώσεις. Εξωτερική επιφάνεια από ώχρα σε ώχρα-καφέ, ώχρα-γκρι με λιλά τόνους, λεπτά πιτυρώδης στην περίμετρο( με φακό), λεπτά οδοντωτή στα νεαρά, με ρωγμές λιγότερο ή περισσότερο στα ενήλικα. Σάρκα λευκή- γκριζωπή με σκιές λιλά, στο τσίμπημα με μια καρφίτσα εκκρίνει μικρή ποσότητα ιριδίζοντος χυμού. Οσμή έντονα σπερματική. Σπόρια (12) 12.8-13.5(14.8) χ (7.3) 7.6-7.9-8.5( 9.3)μ ελλειπτικά, λεία, ουσιαστικά χωρίς σταγόνες. Τα ανώριμα σπόρια έχουν 2 σταγόνες( σε Η2Ο) στην ωριμότητα μπορεί να διακρίνεται μια κεντρική σταγόνα. Ασκοί 210-260 χ 11-14.5μ, κυλινδρικοί, πλευρόρυγχοι, αμυλώδεις στην κορυφή, 8σποροι. Παραφύσεις(2)2.3-2.8-3.8(4.6)μ, διαφραγματοφόρες, κυρτές στην κορυφή, ελαφρά διογκωμένες, (4.8)5.4-6.9-8 (8.5)μ με έντονα κοκκινωπό-μωβ κοκκώδες περιεχόμενο. Σημειώνεται επίσης πως συχνά οι παραφύσεις μπορεί να είναι διχαλωτές. Υπουμένιο 100μ πάχος με δομή περίπλοκή( intricata)( καλά διαφοροποιημένο από την υποκείμενη δομή) από κυλινδρικές υφές 4-7.5μ. Ανώτερο μυελώδες excipulum 900μ πάχος με σφαιρική δομή από μεγάλα υποστρόγγυλα κύτταρα 42-57μ αλλά και μέχρι 84-94μ., ανάμεικτα με υφές κυλινδρικές5-10(11)μ εύρος. Κατώτερο μυελώδες excipulum με δομή περίπλοκη( intricata) από κυλινδρικές υφές 5-8.5μ εύρος. Ectal excipulum με δομή σφαιρική που τείνει σε σφαιρική-γωνιώδη από υποστρόγγυλα κύτταρα 16-36μ. Καρποφορεί σε καμένο έδαφος μοναχικά ή σε μικρές ομάδες την άνοιξη. Συγκρίσεις. Τα χαρακτηριστικά που τη διακρίνουν από άλλες με παρόμοια χρώματα, είναι τα μικροσκοπικά χαρακτηριστικά : οι χαρακτηριστικές διογκωμένες κυρτές παραφύσεις συχνά διχαλωτές και με καφέ-μωβ κοκκώδες περιεχόμενο και τα γενικώς μικρά, λεία- ακόμα και σε μεγάλες μεγεθύνσεις- σπόρια χωρίς σταγόνες. 1.P. violacea Pers:Fr ss auct., και όχι η ss Dennis, με σπόρια όμως τραχιά. 2. P. ampelina με σπόρια μεγαλύτερα(16)-18-22 χ 9-11 και ευθείες παραφύσεις. 3.P. boltoni με λεπτά διακοσμημένα σπόρια, 15-18 χ 9-10μ και 2 σταγόνες. 4.P. moseri μωβ-γκρι, γκρι-λιλά, μωβ-καφέ, με σπόρια λεία , λίγο πιο μεγάλα 14-15 χ 9-10μ αλλά σταθερά με 2 σταγόνες. 5. P. pseudoviolacea Donadini(=P.violacea Boud.) για μερικούς συνώνυμο με P. lobulata με σπόρια 13-15 χ 8-9μ , λεία, αλλά αποθήκιο αρχικά βιολετί αργότερα καφέ-γκριζωπό-βιολετί. 6. P. arenaria με σπόρια 18-22 χ 8-11μ με 2 μεγάλες σταγόνες. ( πηγές: champis.net, mycodb.fr, discomycetes carbonicoles, mycobotanicajaen.com, ambmuggia.it, ascta fungorum.org, fungi-bormio.it, ascomyceti d’Italia, Nordic macromycetes-1,Rivista di Mycologia XLVIII-1 σελ.76-78). Από το αδημοσίευτο αρχείο του Μιχ. Γκίλα
Synonymy:
Plicaria lobulata Velen., Novitates Mycologicae: 196 (1939)
Βρέθηκε στις 3 Μαίου 2009 στην Κοτύλη Καστοριάς . Η ταυτοποίηση έγινε από τον Gianfranco Medardi τον οποίο και ευχαριστούμε πολύ. Ασκώματα άμισχα, 1-3 εκ., αρχικά κυπελλοειδή, αργότερα ισοπεδώνονται, κυματιστά. Υμένιο λείο έως λεπτά κοκκώδες, βιολετί-λιλά έως ώχρα- καφέ με λιλά αποχρώσεις. Εξωτερική επιφάνεια από ώχρα σε ώχρα-καφέ, ώχρα-γκρι με λιλά τόνους, λεπτά πιτυρώδης στην περίμετρο( με φακό), λεπτά οδοντωτή στα νεαρά, με ρωγμές λιγότερο ή περισσότερο στα ενήλικα. Σάρκα λευκή- γκριζωπή με σκιές λιλά, στο τσίμπημα με μια καρφίτσα εκκρίνει μικρή ποσότητα ιριδίζοντος χυμού. Οσμή έντονα σπερματική. Σπόρια (12) 12.8-13.5(14.8) χ (7.3) 7.6-7.9-8.5( 9.3)μ ελλειπτικά, λεία, ουσιαστικά χωρίς σταγόνες. Τα ανώριμα σπόρια έχουν 2 σταγόνες( σε Η2Ο) στην ωριμότητα μπορεί να διακρίνεται μια κεντρική σταγόνα. Ασκοί 210-260 χ 11-14.5μ, κυλινδρικοί, πλευρόρυγχοι, αμυλώδεις στην κορυφή, 8σποροι. Παραφύσεις(2)2.3-2.8-3.8(4.6)μ, διαφραγματοφόρες, κυρτές στην κορυφή, ελαφρά διογκωμένες, (4.8)5.4-6.9-8 (8.5)μ με έντονα κοκκινωπό-μωβ κοκκώδες περιεχόμενο. Σημειώνεται επίσης πως συχνά οι παραφύσεις μπορεί να είναι διχαλωτές. Υπουμένιο 100μ πάχος με δομή περίπλοκή( intricata)( καλά διαφοροποιημένο από την υποκείμενη δομή) από κυλινδρικές υφές 4-7.5μ. Ανώτερο μυελώδες excipulum 900μ πάχος με σφαιρική δομή από μεγάλα υποστρόγγυλα κύτταρα 42-57μ αλλά και μέχρι 84-94μ., ανάμεικτα με υφές κυλινδρικές5-10(11)μ εύρος. Κατώτερο μυελώδες excipulum με δομή περίπλοκη( intricata) από κυλινδρικές υφές 5-8.5μ εύρος. Ectal excipulum με δομή σφαιρική που τείνει σε σφαιρική-γωνιώδη από υποστρόγγυλα κύτταρα 16-36μ. Καρποφορεί σε καμένο έδαφος μοναχικά ή σε μικρές ομάδες την άνοιξη. Συγκρίσεις. Τα χαρακτηριστικά που τη διακρίνουν από άλλες με παρόμοια χρώματα, είναι τα μικροσκοπικά χαρακτηριστικά : οι χαρακτηριστικές διογκωμένες κυρτές παραφύσεις συχνά διχαλωτές και με καφέ-μωβ κοκκώδες περιεχόμενο και τα γενικώς μικρά, λεία- ακόμα και σε μεγάλες μεγεθύνσεις- σπόρια χωρίς σταγόνες. 1.P. violacea Pers:Fr ss auct., και όχι η ss Dennis, με σπόρια όμως τραχιά. 2. P. ampelina με σπόρια μεγαλύτερα(16)-18-22 χ 9-11 και ευθείες παραφύσεις. 3.P. boltoni με λεπτά διακοσμημένα σπόρια, 15-18 χ 9-10μ και 2 σταγόνες. 4.P. moseri μωβ-γκρι, γκρι-λιλά, μωβ-καφέ, με σπόρια λεία , λίγο πιο μεγάλα 14-15 χ 9-10μ αλλά σταθερά με 2 σταγόνες. 5. P. pseudoviolacea Donadini(=P.violacea Boud.) για μερικούς συνώνυμο με P. lobulata με σπόρια 13-15 χ 8-9μ , λεία, αλλά αποθήκιο αρχικά βιολετί αργότερα καφέ-γκριζωπό-βιολετί. 6. P. arenaria με σπόρια 18-22 χ 8-11μ με 2 μεγάλες σταγόνες. ( πηγές: champis.net, mycodb.fr, discomycetes carbonicoles, mycobotanicajaen.com, ambmuggia.it, ascta fungorum.org, fungi-bormio.it, ascomyceti d’Italia, Nordic macromycetes-1,Rivista di Mycologia XLVIII-1 σελ.76-78). Από το αδημοσίευτο αρχείο του Μιχ. Γκίλα
