Το σπάνιο Geopyxis alpina Höhn. (Garnweidner E., Lohmeyer T.R., Marxmüller H. 1991 (dgfm-ev.de), Marie-Thérèse Toll (snl.lu), ascofrance.com, A. Khalid-N. Quadeer-S. Iqbal 2000 (pakbs.org), Stanislav Glejdura (nahuby.sk), Montségur 2015) καρποφορεί από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο ή τον χειμώνα σε παράκτια οικοσυστήματα σε αμμώδη ή ασβεστώδη, υγρά εδάφη, σε όχθες ποταμών, σε δάση κωνοφόρων και πλατυφύλλων, μερικές φορές ανάμεσα σε βρύα, τόσο σε παράκτια οικοσυστήματα όσο και σε μεγάλα υψόμετρα και παράγει μικρά, βαθιά κυπελλόμορφα, άμισχα ασκώματα (0,3-2 x 1 εκ.) με κιτρινωπό, κιτρινοπορτοκαλί, πορτοκαλί ή θαμπό κίτρινο υμένιο, πιο ανοιχτόχρωμη εξωτερική -άγονη- επιφάνεια, λευκωπή, οδοντωτή περίμετρο, λεπτή, εύθραυστη σάρκα χωρίς ιδιαίτερη οσμή (ascofrance) ή με δυσάρεστη μυρωδιά (Marie-Thérèse Toll), χαλασμένου αβγού (nahuby.sk), λεία, υαλώδη, ελλειπτικά-κυλινδρικά ή λεμβόμορφα ασκοσπόρια (σ.μ.β.: (13,2) 15-17,2 x (5,8) 8-9,5 (10) μm, K-7398: 13-17,9 x 6,3-9,6 μm, K-7838: 13,75-17,45 x 6,1-9,9 μm) με ζελατινώδες περίβλημ , 8-σπορους, κυλινδρικούς, μη αμυλώδεις, μονόσειρους ασκούς (σ.μ.β.: 141-251 (310) x 3-10 μm, K-7398: 190-210 x 8,8-12,1 μm, K-7838: 185-195,5 x 7,35-10 μm) με διχαλωτές βάσεις και κυλινδρικές, απλές διαφραγματικές παραφύσεις, συχνά με κυρτά ή ελαφρώς διογκωμένα άκρα (K-7398: -3,4 μm, K-7398: 1,6-3,4 μm). Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Ασκομύκητες (αδημοσίευτο αρχείο)
Καταγραφές μυκήτων και εκτός Ελλάδας - Fungi recorded and out of Greece
Για το Geopyxis alpina Höhn. βρήκα λίγα στοιχεία στη βιβλιογραφία. Κάποια από αυτά μάλιστα είναι αντιφατικά. Με βάση το ζελατινώδες περίβλημα που αναφέρεται από τους Garnweidner E., Lohmeyer T.R., Marxmüller H. (1991. Geopyxis foetida Vel., Geopyxis alpina v. Höhnel und nahestehende Taxa – mehr Fragen als Antworten. Zeitschrift für Mykologie, 57 (2): 201-214. (dgfm-ev.de)), ως ιδιαίτερο χαρακτηριστικό μόνο του Geopyxis alpina κατέληξα στο Geopyxis alpina. Ωστόσο λόγω της ελλιπούς βιβλιογραφίας επιφυλάσσομαι και ζητώ τη γνώση και τη γνώμη και άλλων φίλων. Περιγραφή: Το βρήκαμε σε όχθη ποταμού με ερυθρελάτη (Picea abies), μαζί με Trichophaea pseudogregaria. Ασκώματα μικρά, βαθιά κυπελλόμορφα έως σχεδον επίπεδα στην ωριμότητα, με κιτρινωπό, κιτρινοπορτοκαλί, πορτοκαλί υμένιο, πιο ανοιχτόχρωμη, εξωτερική -άγονη- επιφάνεια, λευκωπή, οδοντωτή περίμετρο, κοντό πόδι (-0,5 x 0,1-0,4 εκ.), λεπτή, εύθραυστη σάρκα με δυσάρεστη μυρωδιά θειαφιού και ιαματικών λουτρών, λεία, υαλώδη, ελλειπτικά ασκοσπόρια (K (7398): 13-16,65 (17,9) x 6,3-9,6 μm) με ζελατινώδες περίβλημα (σε Phloxina B + KOH), 8-σπορους, κυλινδρικούς, μη αμυλώδεις, μονόσειρους ασκούς (K (7398): 190-210 x 8,8-12,1 μm) και κυλινδρικές, διαφραγματικές παραφύσεις (K (7398): x 2-2,8 μm), μερικές με ελαφρώς διογκωμένα και μερικές φορές λοβωτά άκρα ή με οζώδεις εκφύσεις. ( K (7398): -3,4 μm). Εύρεση:Γ. Κωνσταντινίδης Φωτογράφιση: Δ. Κλεισιάρη. Το βρήκαμε σε έναν υπέροχο βιότοπο τον οποίο μας έδειξε η El Modo. Moni σ΄ευχαριστούμε!