Το Peziza saccardiana Cooke (FB62, HHP, jlcheype.free, ΑΙ203, fieldmycology.net, manitari.gr) καρποφορεί του σχεδόν όλο το χρόνο, ιδιαίτερα όμως καλοκαίρι, φθινόπωρο και χειμώνα, μοναχικά ή συνήθως κατά ομάδες, στο έδαφος, συχνά κάτω από πουρνάρια, μερικές φορές ανάμεσα σε βρύα και παράγει μικρά έως μέτρια, άμισχα, κυπελλόμορφα, ασκώματα (2-5 (8) εκ. διάμ.) με καφεβιολετί υμένιο με λαδιούς τόνους, πιο ανοιχτόχρωμη, κοκκινοκαφετιά πιτυρώδη-φυματώδη εξωτερική επιφάνεια, εύθραυστη σάρκα που μερικές φορές εκκρίνει χυμό, πλατιά ελλειπτικά ασκοσπόρια ((12) 14-15,5 (18) x 9-10 (10,5) μm, fieldmycology.net: -15 μm) με μεμονωμένα, συγκεχυμένα ή επιμήκη φύματα (1-2 μm μήκος) μια μεγάλη σταγόνα στη μέση, αμυλώδη καπάκια ασκών που γίνονται κυανοπράσινα με Melzer’s και απλές, κυλινδρικές, διαφραγματικές παραφύσεις με διογκωμένα άκρα (3,5-6,5 μm πλάτος). Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Pezizales - Πεζιζοειδή (αδημοσίευτο αρχείο)