Clathrus ruber P. Micheli ex Pers.

Το μεσογειακό Clathrus ruber P. Micheli ex Pers. (FMI3-163, ΒΚ2/524, C1/351, M4/379, JM188, Kr2/165, D1074, Jο366, Cο1750, G522, Bο300, Bu198, Δ416, J440, PLS184, Κ2-261, Κ5-379, manitari.gr) καρποφορεί στο έδαφος, σε δάση πλατυφύλλων, κήπους και πάρκα και παράγει αρχικά αβγόμορφα ή υποσφαιρικά (2-3 εκ. διάμ.) βασιδιώματα με λείο ή ελαφρώς πτυχωτό, θαμπό λευκωπό ή λευκοκρέμ, μεμβρανώδες περίβλημα (εξωπηρίδιο), παχύρρευστο, ζελατινώδες, ημιδιαφανές ή κρεμ-κιτρινωπό ενδοπηρίδιο και εμφανή, λευκά ριζόμορφα στη βάση και αργότερα, καθώς το εξωπηρίδιο σχίζεται στην κορυφή, αναδύεται από το εσωτερικό του το σφαιρικό, ρυτιδωμένο-πορώδες, σπογγώδες, μαλακό, κούφιο, έντονα κόκκινο ή κοκκινοπορτοκαλί δικτυωτό πλέγμα (5-10 x 3-6 εκ.) που θυμίζει κλουβί ή κινέζικο φαναράκι, με εσωτερική επιφάνειά που καλύπτεται από γλοιώδες, λαδοπράσινο στρώμα που περιέχει τα κυλινδρικά, λεία, κιτρινοπρασινωπά βασιδιοσπόρια (5-6 x 1,5-2 μm).

Δημοσιεύτηκε από Μανιταρόφιλοι Ελλάδας στις Δευτέρα, 20 Οκτωβρίου 2014