Το κορυφαίο εδώδιμο Tuber magnatum Pico (ΜS290, RRCB145, As31, ΗΒΖ72, C1/375, G2/664, Ι1/487, MYKHTOΛOΓOΣ, ΜΑΝΙΤΑΡΟΦΙΛΟΙ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ: «Και μύκης τις ενίοτ’ αν ωπτάτο», sabatinotartufi.com, manitari.gr) καρποφορεί υπογείως από το Σεπτέμβριο έως το Δεκέμβριο και παράγει βολβώδη, ακανόνιστα πατατόμορφα, λοβωτά, ανώμαλα με εξογκώματα και αυλακώσεις αχυροκίτρινα, αργιλοωχρωπά, ωχρά ή ωχροκιτρινωπά, συνήθως μεγάλα ασκώματα (διάμ. (2) 3-8 (20) εκ.) με αρχικά λευκωπό, αχυρόχρωμο έως ωχρωπό, μερικές φορές με σαρκορόδινες αποχρώσεις, πιο βαθύχρωμο ωχροκαφετή ή κοκκινοκαφετή αργότερα θρόμβο, με λιπαρή αφή και εμφανείς, άγονες, λευκωπές, κυματοειδείς, αναστωμούμενες φλέβες, με έντονη μυρωδιά που θυμίζει μεθάνιο, χαλασμένο τυρί ή σκόρδο, υποσφαιρικούς, υποτριγωνικούς ή μακρόστενους ασκούς (55-90 x 25-60 μm) με 1-4 πλατιά ελλειπτικά, αβγόμορφα ή υποσφαιρικά ασκοσπόρια ((20) 24-32 (37) x (15) 20-30 (35) μm), με 2-3 (4) κυψέλες κατά μήκος της δικτυωτής διακόσμησης και ψευδοπαρεγκχυματικό πηρίδιο. Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Υπόγειοι Ασκομύκητες (αδημοσίευτο αρχείο)