Sphaerobolus stellatus Tοde

Το μάλλον συνηθισμένο Sphaerobolus stellatus Tοde (ΒΚ2/498, C3/1202, JΜ195a, P255, G495, Cο1723, Δ478, J447, PLS74, K3-798 manitari.gr) καρποφορεί σχεδόν όλο το χρόνο, ιδιαίτερα καλοκαίρι και φθινόπωρο, συνήθως κοπαδιαστά, συχνά κατά δεκάδες ή εκατοντάδες καρποσώματα σε σάπιο ξύλο, πριονίδι, σάπια φυτική ύλη ή κοπριά (αλόγου, αγελάδας και λαγού σ.μ.β.) και παράγει πολύ μικρά, άμισχα, σφαιρικά σε πρώιμο στάδιο βασιδιώματα (1-2,5 χιλ. διάμ.) κλεισμένα στο πολύστρωμο, μαλακό, εύθραυστο, μεμβρανώδες, λευκωπό περίβλημα (εξωπηρίδιο) και αργότερα -καθώς το εξωπηρίδιο μεταχρωματίζεται σε αχυρόχρωμο ή κιτρινοπορτοκαλί και σχίζεται στην κορυφή- αστερόμορφα, με (5) 6-8 (9) οξύληκτες, ακτίνες και μικρή, γαλατένια ή ωχροκαφετιά, ημιδιαφανή φούσκα που περιέχει τα ελλειπτικά, λεία, υαλώδη, παχύτοιχα βασιδιοσπόρια (6) 7,5-10 x 4-5,5 (6,5) μm. Καθώς διεγείρεται από το ηλιακό φως, στο καρπόσωμα αναπτύσσεται οσμωτική πίεση που εκτινάσσει το περιεχόμενο της φούσκας σε ύψος 2-5 μέτρων, σκορπίζοντας τα σπόρια σε νέο υπόστρωμα, οπότε απομένει άδειο, το αστερόμορφο εξωπηρίδιο.Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Γαστρομύκητες Επίγειοι (αδημοσίευτο αρχείο)

Δημοσιεύτηκε από Μανιταρόφιλοι Ελλάδας στις Κυριακή, 14 Δεκεμβρίου 2014