Amanita ovoidea (Bull.) Link Ευρετήριο / Βασιδιομύκητες
Το συνηθισμένο, τοξικό Amanita ovoidea (Bull.) Link (Α630, C1/10, M2/103, JM1471, Co848, D469, Bo298, Δ84, LP163, Ma2, T106, Π4, Fu3/b18, Mo227, Κ5-005, Uz294, FΙ-45, manitari.gr) καρποφορεί από τον Αύγουστο έως τον Ιανουάριο, μοναχικά ή κατά μικρές ομάδες, σε δάση πλατυφύλλων (χνουδωτής δρυός, αριάς, φελλόδρυος), κωνοφόρων (χαλέπιο πεύκο, κουκουναριά, κυπαρίσσι) ή σε θαμνότοπους (ανάμεσα σε λαδανιφόρους κίστους), σε ασβεστώδη εδάφη και παράγει ογκώδη, μεγάλα έως πολύ μεγάλα βασιδιώματα με συνήθως λείο, χωρίς υπολείμματα του πέπλου, λευκό ή κρεμ καπέλο (διάμ. (7) 10-20 (35) εκ.) με πλεονάζουσα περίμετρο και κρεμώδη υπολείμματα του πέπλου να κρέμονται από αυτή, λευκωπά ελάσματα με ρόδινες ανταύγειες, πλατύ αλλά εύθραυστο, κρεμώδες, εξαιρετικά εύθραυστο και πρόσκαιρο δαχτυλίδι, λευκωπά ελάσματα, μεγάλη λευκωπή, ωχροκρέμ ή ωχροκαφετιά θήκη στη βάση του ποδιού, μυρωδιά που θυμίζει ρεπάνι, ψαρίλα ή αλεύρι, ήπια γεύση και ελλειπτικά, λεία, υαλώδη, αμυλώδη βασιδιοσπόρια ((7) 10-11 (13) x (5) 5,5-7 (8,5) μm ). Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Agaricales – Αγαρικοειδή (αδημοσίευτο αρχείο) * Στην εργασία: Biagi, M., Martelli, L., Perini, C., Di Lella, L., Miraldi, E. (2014). Investigations into Amanita ovoidea (Bull.) Link.: Edible or Poisonous? Natural Resources, 2014, 5, 225-232. Published Online, αποδείχθηκε πως σύμφωνα με πρόσφατες χημικές αναλύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε Α. ovoidea, αναφέρεται η παρουσία πολυφαινόλων και πολυσακχαριτών, μαζί με στερόλη και triterpene γλυκοζίτων καθώς και χαμηλά επίπεδα αλλενικής νορλευκίνης, της ίδιας, δυνητικά θανατηφόρας νεφροτοξίνης που είναι παρούσα στην Α. proxima. Ως εκ τούτου οι συντάκτες αυτής της μελέτης συμβουλεύουν να μην γίνεται η κατανάλωση αυτού του μανιταριού. Πηγή: Γιώργου Κωνσταντινίδη: Agaricales – Αγαρικοειδή (αδημοσίευτο αρχείο)μαζί με Georgios Karamichailidis